Najnowsza książka Siri Hustvedt, „Świat w płomieniach” to opowieść o maskach – o roli jaką odgrywają nie tylko w sztuce, ale również w naszym życiu. „Gra, którą podejmuje Harriet, jest w istocie bardziej skomplikowana niż się wydaje. Sztuka od wieków jest przestrzenią sfeminizowaną, więc tak naprawdę to mężczyźni zakładają maski, żeby do niej wejść”. Powieść Hustvedt często bywa odczytywana jako feministyczny manifest krytykujący uprzywilejowaną pozycję mężczyzn w polu sztuki. Choć ta interpretacja jest w pełni uprawnione, to tylko jedna z warstw tej bardzo złożonej powieści. Trwa promocja conradowska! W aplikacji Tygodnik Powszechny (na telefony Apple iPhone i z systemem Android) codziennie pojawią się nowe relacje z Festiwalu Conrada, w każdej relacji znajdą Państwo kod rabatowy dający 50% zniżki na prenumeratę "Tygodnika Powszechnego". Szczegóły w aplikacji w zakładce "Conrad". Druga część dyskusji zeszła na filozoficzny problem relacji między sztuką a doświadczeniem. „Nikt nie widzi świata w czystej, niezapośredniczonej postaci”. To dlatego w powieściach Hustvedt tak często pojawiają się wątki związane ze światem sztuki. Bywa to odczytywane jako forma krytyki amerykańskiego środowiska artystycznego, ale stawka jest tu nieporównywalnie wyższa – chodzi przede wszystkim o analizę warunków naszej percepcji. Opowieść o sztuce, która jest reprezentacją świata, to de facto opowieść o tym, jak postrzegamy świat. Z podobnego powodu Hustvedt zaciera granice między różnymi gatunkami, czy też trybami wypowiedzi. „Literatura, filozofia, psychologia, neurobiologia – wszystkie mówią o tym samym, ale z różnych perspektyw. Rozdzielanie ich jest sztuczne, a wręcz szkodliwe” – stwierdziła autorka. Hustvedt to z pewnością jedna z najciekawszych współczesnych amerykańskich pisarek. Jej proza z rzadko spotykaną lekkością dotyka fundamentalnych problemów – zarówno społeczno-politycznych, jak i estetycznych. Co jeszcze rzadsze, ta lekkość, błyskotliwość i poczucie humoru były wyraźnie odczuwalne podczas spotkania, które było z pewnością jednym z najciekawszych podczas tegorocznej edycji Festiwalu. Czytaj wszystkie relacje z Festiwalu Conrada 2017 >>>Tygodnik Polityka | 7,244 followers on LinkedIn. Prawdziwe dziennikarstwo w niełatwych czasach. Bądźmy razem | „Polityka” to polski opiniotwórczy tygodnik społeczno-polityczny wydawany od 1957 roku w Warszawie. Lider sprzedaży wśród najpopularniejszych tygodników opinii w Polsce. Wydawca dwóch tytułów prasowych: tygodnika "Polityka" i dwutygodnika "Forum"
Jest paradoksem, że państwo tak aktywnie zaangażowane w politykę światową ma społeczeństwo w gruncie rzeczy parafialne „Amerykańska wyjątkowość – pisze Tomasz Zalewski – to nie po prostu narodowa odrębność ani subiektywne tylko poczucie unikatowości”. Innymi słowy, to wiele specyficznych cech życia społeczno-politycznego, cech charakteru, obyczajowości, które ukształtowały naród amerykański od powstania Stanów Zjednoczonych w 1776 r. Choć mówi się często, że Ameryka to córka Europy, Amerykanie lubią podkreślać swoją odrębność. Współcześnie np. twierdzą, że oni pochodzą od Marsa, a Europejczycy od Wenus. To znaczy, oni są ci twardziele, zdecydowani w działaniu, gotowi do posłużenia się siłą zbrojną w rozstrzyganiu konfliktów międzynarodowych. Europejczycy natomiast są mięczakami preferującymi dyplomację. Amerykanie są przekonani, że ich kraj jest źródłem dobra dla świata. W końcu to oni odegrali decydującą rolę w uratowaniu Europy od zła w dwóch wojnach światowych. Antyamerykanizm, który jest obecny w świecie, tłumaczą albo tym, że świat nie rozumie dobrych intencji Ameryki, albo tym, że ludzie nie lubią bogatych. Wielu krytyków Ameryki chciałoby jednak żyć jak Amerykanie albo żyć w Ameryce. Książka Tomasza Zalewskiego jest o inności Ameryki. Autor okazał się uważnym obserwatorem życia codziennego Amerykanów i trafnie wychwycił ich specyficzne cechy. Pisze, że interesują go głównie „ideologiczne wątki »amerykańskiego credo«, specyficzne amerykańskie zjawiska społeczno-kulturowe, jak sentyment do samochodów i kult broni palnej oraz te sfery życia – np. praktykowanie i przeżywanie religii, sport, seks – w których odrębność homo americanus zaznacza się najwyraźniej”. Stany Zjednoczone są krajem o współczynnikach imperialnych, ale nie są imperium w klasycznym tego słowa znaczeniu. To znaczy, mają wpływy polityczne, dążą do ich rozszerzenia i umocnienia, ale nie dążą do zawładnięcia terytoriami innych państw, jak było to w przypadku europejskich mocarstw kolonialnych. USA mają interesy globalne. Symbolem ich globalnej obecności jest ponad 800 baz i instalacji wojskowych w ponad 130 krajach. Autor zwraca uwagę na ignorancję Amerykanów, jeżeli chodzi o historię powszechną i geografię świata. Jest paradoksem, że państwo tak aktywnie zaangażowane w politykę światową ma społeczeństwo w gruncie rzeczy parafialne. Amerykanin interesuje się przede wszystkim tym, co się dzieje w jego najbliższym otoczeniu, a najmniej tym, co dzieje się w świecie. Wielokrotnie doświadczyłem, wykładając na uniwersytetach amerykańskich, że moi studenci nie byli w stanie pokazać na mapie (a mapy mają doskonałe) np. Indii czy Włoch, nie mówiąc już o Polsce. Ale należy wiedzieć, że w wielu stanach geografia w szkołach publicznych nie jest przedmiotem obowiązkowym, a jedynie fakultatywnym. Zalewski słusznie zauważa, że Amerykanie, włącznie z elitami, na ogół nie znają głębiej ani nie rozumieją obcych krajów. Jego zdaniem „Ameryka zwraca się ku sobie do wewnątrz, odwracając się jeszcze bardziej od świata”. Stany Zjednoczone zyskałyby wiele, gdyby skorzystały z doświadczeń innych krajów, np. w zapewnieniu dostępu do służby zdrowia. Zalewski nie wierzy w rychły zmierzch Ameryki, choć stwierdza, że Amerykanie żyją ponad stan, mają „skostniały” system polityczny, wymagający reform. Nie wspomina natomiast o relatywnym słabnięciu pozycji USA w świecie. Można nawet powiedzieć, że dziś Stany Zjednoczone są bogatsze i silniejsze aniżeli w jakimkolwiek okresie po II wojnie światowej, natomiast ich pozycja w międzynarodowym układzie sił, zwłaszcza ekonomicznych, jest słabsza, niż była w pierwszym ćwierćwieczu po zakończeniu II wojny światowej. Dotyczy to udziału USA w światowym produkcie brutto, eksporcie i pozycji dolara. Zalewski nie dostrzega zagrożeń dla przyszłości Ameryki. Duże nadzieje pokłada w procesie demograficznym. O ile Europa się starzeje, o tyle młodzi imigranci odmładzają społeczeństwo amerykańskie. Ameryka XXI w. – pisze – będzie bardziej kolorowa i mozaikowa, ale właśnie dlatego wcale nie musi być słabsza. Zmienia się jednak struktura gospodarki amerykańskiej. Niemal 80% produktu krajowego w USA stanowią usługi, 19% – produkcja, a 1% – rolnictwo. Wielu Amerykanów zastanawia się, czy kraj, który produkuje coraz mniej, ma przyszłość. Zalewski uważa, że mimo różnych ułomności, które przytacza w tej interesującej książce, Ameryka wciąż pozostaje najlepszą „ostatnią nadzieją ludzkości”. Końcowy rozdział omawianej publikacji zatytułowany jest „Ucieczka z Greenpointu” i poświęcony Polonii amerykańskiej. Polscy imigranci w Ameryce czują się na ogół lepiej niż w Europie. Choć w porównaniu z innymi grupami etnicznymi są lepiej sytuowani materialnie, są jednak niedoreprezentowani w życiu politycznym zarówno na szczeblu lokalnym, stanowym, jak i federalnym. Zalewski zauważa, że Polacy – a ściśle rzecz biorąc, Amerykanie polskiego pochodzenia – „są ubogo reprezentowani w amerykańskiej palestrze, mass mediach, świecie show-biznesu oraz literatury – a więc w kolejnych, po uniwersytetach, opiniotwórczych segmentach amerykańskich elit”. Autor zwraca uwagę na to, co łączy charakterologicznie Polaków i Amerykanów. „Jak Amerykanie jesteśmy libertariańskimi indywidualistami. Nie lubimy nadopiekuńczości państwa, nie ufamy rządowi i państwowej biurokracji”. Szkoda, że autor nie pisze o tych cechach, które różnią Polaków i Amerykanów, a które moglibyśmy spożytkować dla naszego dobra. Oto kilka przykładów. Amerykanie są z natury optymistami. Na powitanie: How are you? (Jak się masz?) odpowiedź jest jedna: Fine (Dobrze). Nie tolerują polskiego narzekaństwa. Kiedy Amerykanin ma problemy, stara się dociec ich źródeł sam w sobie i samodzielnie je rozwiązać. My, Polacy, na ogół winą za nasze problemy obarczamy innych i oczekujemy, że inni je za nas rozwiążą. Książka Tomasza Zalewskiego, choć skromnie określona przez autora jako praca reportażowa, w gruncie rzeczy jest fascynującą literaturą o ogromnej wartości poznawczej. Odpowiada na pytanie, kim jest współczesny homo americanus i jaki jest jego kraj. Tomasz Zalewski, Inne Stany. Czym różnią się od nas Amerykanie?, Biblioteka „Polityki”, Warszawa 2011 Podobne wpisy
wolnoamerykanka społeczno-polityczna posiada 1 hasło. a n a r c h i a; Podobne określenia. ruch społeczno-polityczny; doktryna społeczno-polityczna XIX wieku; obywatelska, polityczna, społeczna; polski tygodnik społeczno-polityczny; ruch społeczno-polityczny w Lombardii; amerykański tygodnik społeczno-polityczny
Z Wikipedii Time Częstotliwość tygodnik Kraj USA Wydawca Time Inc. Rodzaj czasopisma społeczno-polityczny Pierwsze wydanie 3 marca 1923 Redaktor naczelny Richard Stengel Średni nakład 4 038 509 egz. ISSN 0040-781X Strona internetowa czasopisma Time – amerykański tygodnik społeczno-polityczny. Posiada największy nakład spośród amerykańskich tygodników. Został założony w 1923 przez Britona Haddena i Henry'ego Luce. W niektórych kampaniach reklamowych skrót TIME jest rozwijany jako: The International Magazine of Events (międzynarodowy magazyn informacyjny). Jego pierwsi redaktorzy naczelni traktowali po części pracę w redakcji jako zabawę, przez co „Time” do dziś jest krytykowany za zbyt luźne podejście do poważnych tematów. Spis treści 1 Wersje 2 Poglądy polityczne 3 „Człowiek Roku” 4 Linki zewnętrzne [edytuj] Wersje Oprócz podstawowej amerykańskiej wersji „Time” ukazuje się również w następujących edycjach: europejska („Time Europe”) – wydawana w Londynie, obejmuje zasięgiem Europę, Bliski Wschód, Afrykę, a od 2003 roku także Amerykę Łacińską, azjatycka („Time Asia”) – ma swoją siedzibę w Hongkongu, kanadyjska („Time Canada”) – redakcja znajduje się w Toronto, australijska – obejmuje zasięgiem Australię, Oceanię i Wyspy Pacifiku. [edytuj] Poglądy polityczne „Time” jest magazynem o poglądach wypośrodkowanych pomiędzy lewicą a prawicą, w niektórych komentarzach jednak daje się zauważyć poglądy konserwatywne. Publikuje też dużo artykułów na tematy związane z teizmem, prawdopodobnie po to, by przyciągnąć uwagę czytelników z północnej części Stanów Zjednoczonych. [edytuj] „Człowiek Roku” „Time” najbardziej znany jest z przyznawania tytułu „Człowiek Roku”. Otrzymuje go osoba, która w minionym roku miała największy wpływ na wydarzenia w Ameryce i na świecie w pozytywnym lub negatywnym znaczeniu; stąd obok takich osób jak Jan Paweł II, Lech Wałęsa, Bono czy kilku amerykańskich prezydentów znaleźli się Adolf Hitler i Józef Stalin. Tytułu tego nie można więc jednoznacznie odbierać jako wyróżnienie. Po raz pierwszy przyznano go Charlesowi Lindberghowi w roku 1927. W 2006 zaś „Time” nagrodził społeczność internetową, honorując w ten sposób masowy wkład w rozwój internetowych treści i społeczności. [edytuj] Linki zewnętrzne Strona internetowa Time p • d • e Time Warner Prasa Time • DC Comics • Marie Claire • Fortune • People Kino Warner Brothers • Hanna-Barbera • Looney Tunes • New Line Cinema Stacje telewizyjne HBO • Cinemax • CNN • Cartoon Network • Boomerang • TCM • Court TV • Cartoonito • Cartoon Network Too • TCM2 Internet AOL • ICQ • Winamp • CompuServe Ted Turner • Richard • Jeffrey L. Bewkes p • d • e Grupy medialne na świecie
korso. tygodnik regionalny, wydawanym w Mielcu. NEWSWEEK. tygodnik poświęcony głównie tematyce politycznej. NAJ. popularny tygodnik (od VII.2010 miesięcznik) amerykański tygodnik - hasło do krzyżówki.
Znany również jako: ISSN 1642-5685, Newsweek Polska Extra 2084-1779, Newsweek Polska Historia 2083-7801 Żródło zdjecia: Newsweek Polska – tygodnik społeczno-polityczny, polskie wydanie amerykańskiego tygodnika "Newsweek". Wydawany od 3 września 2001 roku przez Axel Springer Polska na licencji Newsweek Inc. Redaktorzy naczelni: Tomasz Wróblewski (2001–2004) Jarosław Sroka (2004) Tomasz Wróblewski (2004–2006) Michał Kobosko (od 2006 do czerwca 2009)[3] pełniący obowiązki Wojciech Maziarski (od czerwca 2009 do stycznia 2010) Wojciech Maziarski (od stycznia 2010 do lutego 2012) Tomasz Lis (od stycznia 2012) Główne działy i dodatki: Peryskop, Polska, Zagranica, Biznes, Nauka, Kultura, Styl Życia. "Newsweek Polska" wydaje również dodatki wzbogacające główny magazyn, "Europa" - comiesięczny magazyn opinii, "Kobieta" - comiesięczny dodatek kobiecy. W przeszłości ukazywały się też dodatki: "Świadkowie PRL", "Europa bez przewodnika", "Podróż za jeden Newsweek", "Restauracje", "Prezenty świąteczne", "Dni, które wstrząsnęły światem" (seria DVD). Średnia ocena książek autora 7,0 / 10 40 przeczytało książki autora 30 chce przeczytać książki autora 3 fanów autora Zostań fanem Popularni autorzy
Zielony Sztandar : tygodnik społeczno-polityczny. Wydawca Wydaw. Ludowe Miejsce wydania Warszawa Adres wydawniczy Warszawa : Wydaw. Ludowe. Cykl wydania Tyg. Rok wydania 2 Numer wydania 4 Opis fizyczny 42 cm Język polski Kraj Polska Powiązania
Home Książki Autorzy Redakcja tygodnika Newsweek Polska Znany również jako: ISSN 1642-5685, Newsweek Polska Extra 2084-1779, Newsweek Polska Historia 2083-7801 Żródło zdjecia: Newsweek Polska – tygodnik społeczno-polityczny, polskie wydanie amerykańskiego tygodnika "Newsweek". Wydawany od 3 września 2001 roku przez Axel Springer Polska na licencji Newsweek Inc. Redaktorzy naczelni: Tomasz Wróblewski (2001–2004) Jarosław Sroka (2004) Tomasz Wróblewski (2004–2006) Michał Kobosko (od 2006 do czerwca 2009)[3] pełniący obowiązki Wojciech Maziarski (od czerwca 2009 do stycznia 2010) Wojciech Maziarski (od stycznia 2010 do lutego 2012) Tomasz Lis (od stycznia 2012) Główne działy i dodatki: Peryskop, Polska, Zagranica, Biznes, Nauka, Kultura, Styl Życia. "Newsweek Polska" wydaje również dodatki wzbogacające główny magazyn, "Europa" - comiesięczny magazyn opinii, "Kobieta" - comiesięczny dodatek kobiecy. W przeszłości ukazywały się też dodatki: "Świadkowie PRL", "Europa bez przewodnika", "Podróż za jeden Newsweek", "Restauracje", "Prezenty świąteczne", "Dni, które wstrząsnęły światem" (seria DVD). Średnia ocena książek autora 7,0 / 10 40 przeczytało książki autora 30 chce przeczytać książki autora 3 fanów autora Zostań fanem Popularni autorzy
The New Yorker jest to amerykański społeczno-polityczny tygodnik założony w 1925 roku. Na okładkach magazynu znajdują się dzieła najwybitniejszych artystów z całego świata! DOSTĘPNY KAŻDY FORMAT NA ZAMÓWIENIE. Zdjęcia w aukcji są poglądowe, nie ukazują rzeczywistego rozmiaru.Wyszukiwarka haseł do krzyżówek Określenie Ronald, aktor i polityk amerykański posiada 1 hasło Reagan Powiązane określenia Ronald ..., amerykański aktor i prezydent Podobne określenia Nick, amerykański aktor ... Dean, aktor amerykański Kevin, amerykański aktor ... Leroy Jackson, aktor amerykański imię Bullock, amerykańskiej aktorki imię Anderson, aktorki amerykańskiej amerykański tygodnik społeczno-polityczny Mia, amerykańska aktorka Mila, amerykańska aktorka ("Ted") Ostatnio dodane hasła w ręku Jerzego Maksymiuka średniowieczny nauczyciel plemię Indian z Kanady zielona nowalijka zagrywka w tenisie ... Dziędziel, aktor klucz ślusarski lub hydrauliczny aparat, ustrojstwo urojenie, iluzja łącznik w nutach Tygodnik satyryczno-polityczny. Wychodzi co niedzieli. Red. odpowiedzialny Alfred Altenberg. Lwów 1918. Druk. Tygodnik społeczno-polityczny. Nr 4. Warszawa [1906]
Data: 04/12/16 - Nie wyobrażam sobie dnia bez gazety … Zachęcam i Was do lektury najważniejszych brytyjskich i amerykańskich dzienników. * Niestety tytuły oznaczone gwiazdką dostępne są za opłatą. The Guardian Założony w 1821 r. w Manchesterze brytyjski dziennik zawiera obszerny dział międzynarodowy. Zajmuje się także tematyką literacko-artystyczną. Jego siostrzaną gazetą jest wydawany w niedzielę The Observer. The Telegraph Poranny dziennik brytyjski o konserwatywno-liberalnym profilu, założony w 1855 r. w Londynie. The Times Brytyjski dziennik społeczno-polityczny. Charakterystyczną cechą dziennika jest istnienie specjalnego komitetu powierniczego, który czuwa nad merytorycznym poziomem i polityczną niezależnością pisma. W skład komitetu wchodzą osoby cieszące się publicznym zaufaniem. Tradycyjnie popiera Partię Konserwatywną. Ciekawostka: The Times zlecił zaprojektowanie czcionki Times New Roman, której używał od 1932 r. The Spectator * Założone w 1711 r. w Wielkiej Brytanii pismo stało się największym sukcesem wydawniczym XVIII wieku. Pierwsze czasopismo opiniotwórcze, wyznaczyło w Anglii początek epoki Oświecenia. Czy jego następca, wydawany po dziś dzień pod tym samym tytułem, dorównuje tradycji ? Sprawdźcie sami … Financial Times * Brytyjski dziennik o elitarnym charakterze i międzynarodowym zasięgu, o tematyce gospodarczej i finansowej, wydawany w Londynie od 1888 roku. W wydaniu sobotnim znajdziecie też ciekawe artykuły poświęcone kulturze i sztuce. Pismo ma umiarkowanie konserwatywny profil, a jego rozpoznawalną cechą jest łososiowy kolor papieru. The Economist * Niezależny politycznie tygodnik brytyjski wydawany od 1843 r. w Londynie. Obecnie jest pismem o zasięgu globalnym, skierowanym do kręgów biznesowych i politycznych. Poświęcony jest tematyce polityki i biznesu, ale publikuje też artykuły z dziedziny nauki, techniki, kultury i sztuki. Co dwa tygodnie publikowany jest dodatek zawierający analizę regionu lub dziedziny biznesu. Pod względem językowym The Economist to wzorzec z Sevres. Polecamy do nauki na poziomie zaawansowanym. The Sun Poranny dziennik brytyjski o charakterze bulwarówki. Cieszy się najwyższym nakładem wśród prasy anglojęzycznej na świecie. Z pewnością przyda się w nauce phrasal verbs i angielskiego w jego najbardziej potocznej wersji. Miłośnikom tabloidów polecamy także Daily Mail, Daily Express, Daily Star i Daily Sport. The Huffington Post Popularny internetowy dziennik i blog polityczny, założony przez dziennikarkę Ariannę Huffington i biznesmena Kennetha Lerera w 2005 r. Znajdziecie tam informacje z dziedziny polityki, mediów, biznesu, rozrywki, a także ekologii. Opinie na łamach The Huffington Post publikowali Barack Obama i Hillary Clinton, a w rankingu 50 najbardziej wpływowych blogów świata sporządzonym w 2008 r. przez brytyjski The Observer, dziennik znalazł się na pierwszym miejscu. The New York Times Jeden z najważniejszych dzienników amerykańskich, o profilu liberalno-lewicowym. Jego dewizą jest slogan „Wszystkie wiadomości, które nadają się do druku”. Laureat licznych Nagród Pulitzera. The Washington Post Największa i najstarsza gazeta codzienna w Stanach Zjednoczonych, istnieje od 1877 r. Dziennik zdobył światowy rozgłos na fali afery Watergate w latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku. Do dziś pozostaje bardzo ważnym, opiniotwórczym tytułem, którego wpływ sięga daleko poza granice Ameryki. The Wall Street Journal Wydawana w Nowym Jorku, jedna z najbardziej znanych gazet o tematyce gospodarczej. Mimo finansowego tytułu, lekturę polecamy nie tylko rekinom giełdowym, lecz także bardziej zaawansowanym miłośnikom Business English. USA Today Największy pod względem nakładu, amerykański dziennik. Kolorowy i pełen zdjęć, miał być alternatywą dla prasy tradycyjnej. Jako że szybko zyskał popularną nazwę MacPaper, warto tam sięgać w poszukiwaniu lektury lekkiej, łatwej i przyjemnej … The New Yorker Opiniotwórczy tygodnik amerykański. Na jego łamach znajdziecie ambitne reportaże i komentarze dotyczące życia społecznego, kulturalnego i politycznego, a także kultury popularnej. Zainteresowanym polecamy artykuły o literaturze, opowiadania i recenzje. Tygodnik znany jest z satyrycznych rysunków oraz z konkursu dla czytelników na najbardziej dowcipny komentarz. Warto spróbować !
. amerykański tygodnik społeczno polityczny
