🐻 Jak Zbudować Szałas W Lesie

Żydzi na całym świecie kończą właśnie świętowanie Sukkot (Święto Namiotów, Szałasów czy Kuczek) – jednego z trzech świąt Pana. Jak pisała tydzień temu Magda we wpisie Pełnia radości jednym z elementów tego święta było budowanie szałasów, w których Żydzi od tysięcy lat mieszkają przez kolejne 8 dni. Pewnie tak jak ja zastanawialiście się jak dokładnie powinien wyglądać taki szałas. Święta Pana to nie tylko uroczystości, które mają celebrować Żydzi. To uroczysty czas wyznaczony przez Boga także dla nas chrześcijan. Kiedy wysłuchałam na YouTube jedno z nagrań z opisem budowy szałasu na Sukkot i wyjaśnieniem dlaczego ma on wyglądać tak a nie inaczej miałam gęsią skórkę. Dlaczego? Bo to nie jest tylko jakaś tam chatka, która miała przypominać Żydom konkretny czas 40 lat wędrówki na pustyni. To jest obraz tego jak powinno wyglądać nasze życie tu na ziemi. Konstrukcja ma być czasowa by przypomnieć, że jesteśmy wędrowcami. Nie chodzi tu tylko o zachętę do tego żeby nie zniechęcać się bo po czasie trudów przyjdzie lepszy czas w naszym życiu. Myślę, że we współczesnym świecie dobrobytu bardziej niż kiedykolwiek potrzebujemy nieustannie przypominać sobie, że ziemia – nasze tu i teraz – nie jest naszą ojczyzną (por. Flp 3, 20). Nasza ojczyzna jest w niebie więc nie możemy się za bardzo tu zadomowić dążąc do tego co krótkotrwałe i mało znaczące w perspektywie wieczności (np. praca, pozycja społeczna, dobra materialne). Szałas ma być wystarczająco mocny by można było w nim faktycznie zamieszkać. Jednak nie ma być to trwała konstrukcja. Jako ludzie nie jesteśmy niezniszczalni tak samo ta konstrukcja. Czymś na co zwracamy uwagę jako wspólnota od kilku lat jest zdrowy styl życia. Nie dlatego, że to stało się modne, ale dlatego, że tak mówi Pismo Święte: „Sam Bóg pokoju niech was całkowicie uświęca, aby nienaruszony duch wasz, dusza i ciało bez zarzutu zachowały się na przyjście Pana naszego Jezusa Chrystusa” (1 Tes 5, 23). To jest nasza odpowiedzialność przed Bogiem żeby dbać nie tylko o ducha i duszę (rozum, wolę, emocje), ale również o ciało. Szałas ma być przestrzenią prywatną i intymną, ale nie niedostępną dla ludzi. Nie możemy całkowicie odizolować się od innych. Nasza wiara i nasze życie wiarą jest czymś prywatnym i intymnym. Nie może ona jednak mieszkać wyłącznie za murami naszych domów. Biblia mówi wyraźnie o tym żeby zapalonej lampy nie chować pod korcem. Dziś po raz kolejny poruszył mnie werset z Ps 82, 6: „Ja rzekłem: Jesteście bogami i wszyscy – synami Najwyższego”. Jesteśmy reprezentantami Boga tu na ziemi. Dlatego zadałam sobie trzy pytania: 1) Czy na pewno moje nawyki reprezentują Boga? 2) Czy na pewno wypowiadane przeze mnie słowa reprezentują Boga? 3) Czy na pewno moje czyny reprezentują Boga? Nie chcę izolować się jako chrześcijanka ale chcę cała sobą wskazywać innym na Jezusa. Szałas ma być miejscem bezpiecznym, ale nie warownią ponieważ jako ludzie nie jesteśmy w stanie odgrodzić się od wszystkiego od czego byśmy chcieli ani sami ochronić się przed wszystkim przed czym byśmy chcieli. Ta prawda jeszcze bardziej do mnie dociera w dobie koronawirusa. Nawet przestrzegając wszystkich zaleceń nie mamy 100% pewności, że się ochroniliśmy. Tylko Bóg jest prawdziwą ochroną dla nas i w kontekście koronwirusa i w kontekście każdej innej dziedziny w naszym życiu. To On nasz los zabezpiecza. Niech będzie otwarty aby ludzie czuli się do niego zaproszeni. Przyjdą jeżeli zbudujesz szałas. To my jako chrześcijanie czerpiąc z Bożego skarbca mamy odpowiedzi na wszelkie ludzkie potrzeby. Nie możemy tego zachować tylko dla siebie. Jedna z amerykańskich chrześcijańskich artystek i influencerek stworzyła hasło: Your brokeness is welcome here. Bóg chce abyśmy otworzyli się na ludzi złamanych na duchu, chorych, zagubionych, tych którzy wątpią. Zrób dach. Jednak nie zasłaniaj szałasu całkowicie. Powinieneś być w stanie zobaczyć gwiazdy. Gwiazdy, które będą przypominać obietnicę daną Abrahamowi o potomkach licznych jak gwiazdy na niebie. Bóg zawarł z Abrahamem przymierze, którego częścią była obietnica, że potomstwo Abrahama będzie liczne jak gwiazdy na niebie. Bóg wiedział, że Abraham przekaże wiarę kolejnemu pokoleniu. My jako chrześcijanie również jesteśmy dziedzicami tej obietnicy. Bóg chce zawrzeć z nami przymierz u chce abyśmy przekazywali wiarę kolejnym pokoleniom. Nie możemy zostać ostatnim wierzącym pokoleniem. Ponadto nakaz Jezusa z Mk 16, 15 „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!” nadal obowiązuje. Każdy z nas jest powołany do tego żeby mówić o Bogu ludziom, których On stawia w naszym życiu. Zbudowanie szałasu wymaga wysiłku tak samo nasze życie tu na ziemi. Ja chcę móc przy końcu swojego życia powiedzieć tak jak św. Paweł: „W dobrych zawodach wystąpiłem, bieg ukończyłem, wiary ustrzegłem. Na ostatek odłożono dla mnie wieniec sprawiedliwości, który mi w owym dniu odda Pan, sprawiedliwy Sędzia, a nie tylko mnie, ale i wszystkim, którzy umiłowali pojawienie się Jego” (2 Tm 4, 7-8). Dlatego niech ten kończący się czas Święta Szałasów będzie dla nas zachętą do budowania „naszego szałasu”: Życie tu na ziemi jest czasem naszej wędrówki do naszego prawdziwego dom u Ojca w niebie;Jesteśmy odpowiedzialni przed Bogiem także za kondycję naszego ciała;Nie ukrywaj swojej wiary przed innymi;Tylko Bóg jest naszą ochroną;Bądź otwarty na innych i ich potrzeby;Zdobywaj ludzi dla Bożego królestwa. Photo by Taylor Leopold on Unsplash

Po ogłoszonym przez cara uwłaszczeniu chłopów Szałas został podzielony na gospodarstwa o powierzchni 20, 55, jak i 2 morgi. W 1836 r. w Szałasie, podzielonym na 2 wsie, zamieszkiwało 262 parafian (159 w Szałasie Nowym i 103 w Szałasie Starym). W 1854 liczba ludności w obu sołectwach wyniosła odpowiednio 110 i 165 osób. W 1831 r

Czas w las! Dawno nie było takiej wyprawy. Zapraszam! Ostatnio wyjścia do lasu odbywają się u mnie dość rzadko, a na pewno nie tak często jak kiedyś. Hamaki przejęły cały mój Bushcraft, aż prawie zapomniałem jak cudowny klimat ma szałas, szczególnie zbudowany w ten sam dzień, w którym zamierzamy w nim spać. Cel był jeden. Zrobić bardzo porządny obóz, taki, w którym niczego nie brakuje. Wyruszyliśmy (szedłem razem z Kubą) około 9 rano. Mój zimowy śpiwór z Fjorda Nansena nawet skompresowany najbardziej jak się da, komicznie wygląda przy plecaku, który wcale nie jest mały :) Po 25 minutach marszu doszliśmy jak zawsze do brzozowego lasku,w którym mimo braku liści czuć już początki wiosny, przez wysokie temperatury w zimie... Jesteśmy już przed wejściem do lasu, o ile można tak to nazwać. Jak zwykle przyjmuje nas przyjaźnie i od razu można się zrelaksować. Najpierw poszliśmy sprawdzić co z paśnikiem, niestety nadal jest przewrócony i zaczyna się rozpadać, zapomniany las... Jesteśmy na miejscu, temperatura 3 stopnie C. Miejsce na mój obóz marzeń wybrane! Według mnie idealnie nadaje się na zrobienie tutaj bazy, z dala od śmieci, ludzi, ścieżki i cywilizacji. Jest to, to samo miejsce, w którym spaliśmy rok temu pod pałatką: Bushcraftowo #14 <---- "klik". Do roboty! Chciałem, żeby to miejsce od początku do końca było bardzo solidnie wykonane, żadnych kompromisów, więc zacząłem od przygotowania podłoża i wyrównania go. Od razu zamontowaliśmy także grubą brzozową belkę, która ma podtrzymywać cały dach, akurat obok lasu wycięto duży kawał brzozowego lasu, więc nie trzeba było daleko szukać. W tym wszystkim pomogła mi saperka z tzw. "chińczyka", która o dziwno spisywała się świetnie! Jak już mówiłem, żadnej fuszerki i malutkich patyczków, zbieranie drewna na szałas naprawdę wymęczyło nas obu. Nawet nabawiłem się kontuzji dłoni od 7 godzin rąbania drewna i przez 2 dni po tym nie mogłem mocno zacisnąć pięści, ale było warto! Najpierw tylna ściana, oczywiście nie kładziemy tego, a wbijamy w ziemię na przynajmniej 10 cm. Zrobiliśmy też podporę po środku i ściankę po lewej stronie. Najważniejsze dla nas było to, żebyśmy zdążyli przez 17, o której miał zacząć padać śnieg, a my musieliśmy mieć pod czym się przed nim schronić :) Na nasze szczęście po ostatnich silnych wiatrach pospadało z drzew igliwie i dużo gałęzi połamało się, więc wystarczyło wejść na około 2,5 metra w górę po drzewie i zrzucić to co wisiało na nim. Oczywiście na zdjęciu widać tylko niewielką część tego, czego potrzebowaliśmy. Starczyło nam na syk, nie powinno nic przeciekać, a najwyżej kiedy spadnie więcej, dołożę je, żeby jeszcze lepiej wyizolować dach. Wszystko musi być solidnie wyłożone igliwiem, tak sobie postanowiłem, więc najpierw zabrałem się za wypełnianie ścianki, a Kuba w tym momencie zbierał więcej igliwia. Po kilku godzinach roboty przy temperaturze w okolicach 0 stopni C, jesteśmy tak spoceni, że nasze kurtki i rękawice parują. Przerwa na zasłużony chleb, nic wielkiego, zwykła kromka, ale nie mamy czasu, naprawdę musimy mieć tempo, ja już nie czułem rąk i bolała mnie dłoń, lecz są rzeczy ważnei ważniejsze, ból da się zignorować, jeśli myśli się o spaniu w mokrym śpiworze w niezbudowanym szałasie. Słońce jest już nisko nad horyzontem, zostały dwie godziny do zachodu, mamy godzinę 14:30. Przednia ścianka poszła jeszcze szybciej niż tylna, ponieważ był tutaj lepszy dostęp i łatwiej było wbijać kije, teraz tylko dobrze zaizolować wszystko igliwiem. Na dużej, spróchniałej sośnie, która nie ma prawie kory, znalazłem jeden duży, lekko zagrzybiały, ale jednak przydatny płat kory, który miał około 2 metrów długości, idealnie! Na osłodę i w celu dodania sobie sił, czas na czekoladę... Całą tabliczkę czekolady :) Na górę dachu położyliśmy delikatnie korę, która będzie całkowicie blokowała deszcz i śnieg i nic nie będzie przeciekać przez szczyt dachu, z niej cała woda spłynie po ściankach, ten kawałek kory, to najlepsze co mogło się nam przytrafić, jeszcze pod igliwiem w najważniejszych miejscach dołożyłem trochę kory dla jak najlepszej izolacji. Szałas gotowy, jego budowa zajęła bardzo ciężkie i intensywne 7 godzin, a także parę siniaków, otarć i zmęczonych mięśni, ale było warto! Jest dobrze wyizolowany, więc deszcz nie powinien dostawać się do środka, lecz jeśli znajdę więcej igliwia, to oczywiście dołożę je tutaj. Zdążyliśmy idealnie, bo o 17 dokładaliśmy ostatnie gałązki. Okazało się jednak, że śnieg wcale nie spadł. Kolejną świetną częścią tej wyprawy, była moja chęć spróbowania morsowania w zimnej wodzie. Postanowiliśmy iść nad rzekę, ale najpierw zebraliśmy dużo drewna na ognisko, żeby po powrocie mieć od razu czym ogrzać mnie jeśli było by z moją temperaturą bardzo źle. Wybrałem miejsce gdzie chciałbym spróbować morsowania. Wziąłem nawet termometr, woda miała 4 stopnie C, czyli teoretycznie najmniej ile może mieć, jednak nie zniechęciło mnie to, przecież o to chodzi. Na zewnątrz natomiast, zrobiło się -3 stopnie C, a tak wyglądała para wodna skraplająca się na wydychanym powietrzu z ust, całkiem chłodno, szczególnie jak zamierza się w tej temperaturze kąpać w rzece. Oczywiście do sprawy podszedłem na poważnie, głowy nie zanurzam, nie robię z siebie twardziela, jestem w czapce, nie zanurzam rąk, tutaj nie ma co zgrywać kogoś kim się nie jest, morsowanie zaczyna się stopniowo. Na brzegu czekało na mnie przygotowane do założenia ubranie, wcześniej krótka rozgrzewka, a w pogotowiu czeka folia NRC (koc ratunkowy). Niestety były problemy ze złapaniem ostrości, więc mam tylko takie zdjęcie, jednak zanurzyłem się tylko do bokserek, wyżej nie dałem rady, moja psychika uległa :) Nie uważam tego za porażkę, tak jak mówiłem, jest to stopniowa czynność, następnym razem wejdę głębiej, dłużej, aż kiedyś po szyję na pół godziny! Cieszę się, że spróbowałem i na pewno następnym razem powtórzę to. Stałem po uda w wodzie na -3 stopniach C przez około minutę, uważam, że jest to spory sukces w drodze do celu, po wyjściu na brzeg straciłem czucie w nogach, lecz po 10 minutach wróciło. Świetne przeżycie, polecam. Jeszcze będąc nad rzeką stwierdziłem, że skoro robię naprawdę porządny obóz, to najlepiej i najbardziej klimatycznie było by obłożyć ognisko kółkiem kamieni. Napełniliśmy plecak do pełna kamieniami i nieśliśmy to, ten kilometr do szałasu znad rzeki. Muszę powiedzieć, że świetny jest ten plecak, pomimo około 30 kg zawartości, nadal jest piekielnie wygodny. Wróciliśmy i ułożyłem kamienie w kółko, przez co powstało piękne miejsce na ognisko, od tego momentu obóz zaczął wyglądać jak szablonowy przykład obozu z gier survivalowych. Po 10 minutach ognisko zajęło się pierwszym płomieniem. By po kolejnych 5 minutach bić kojącym ciepłem, które zawsze sprawia, że na twarzy pojawia się uśmiech, a odmrożone ręce znowu wypełnia ciepło. Oczywiście tak duży płomień był tylko przez chwilkę, wszystkie małe patyczki sprawiły, że jest tak okazały, jednak to klucz do porządnego i szybkiego rozpalenia większych gałęzi. Po chwili, jak oczekiwaliśmy, ogień zmniejszył się kilka razy, zaczął tworzyć się żar, a ognisko biło jeszcze większym ciepłem niż wcześniej, zawsze tak jest, rozpałka da duży ogień, lecz prawdziwe ciepło dają grubsze konary. Te największe kawałki, warto położyć koło ogniska, żeby przed dołożeniem do ogniska wysuszyły się jak najbardziej. Obok ognia standardowo położyliśmy rękawice, które w momencie zaczęły parować. Najlepsze są te chwile, kiedy siedzi się przy własnej, zbudowanej przez siebie konstrukcji, przy ognisku, które ma w sobie coś magicznego, zazwyczaj tak mija mi ostatnie kilka godzin przed snem w lesie. Czas na upragnione, ciepłe i mięsne jedzenie, na które czekaliśmy cały dzień, lecz nie było czasu jeść! Na obiadokolację był zrobiony przeze mnie kebab z kurczaka, a raczej cztery takie. Możecie sprawdzić jak zrobić takiego kebaba w lesie, w jednym z moich postów: Domowej Roboty Kebab w Lesie <---- "klik". Dwa kubki do ogniska i tylko czekać na wrzącą wodę. Ja zrobiłem sobie kawę z mlekiem, choć kawy nie pijam, ale w lesie, to moja tradycja :) Bardzo przyjemnie przesiaduje się przy takim ognisku, kiedy mocno się żarzy, ponieważ chciałem napić się wody, ale była lodowata, więc położyłem kubek na minutę i już, gotowe. Czasem jest tutaj prościej niż w domu... Pamiętajmy, by dbać o las i nie zaśmiecać go, ja zawsze biorę worek i zbieram to, co zostawiłem, a także śmieci, które napatoczą się po drodze, zostawianie syfu w lasach i nie tylko, to okropny zwyczaj. Zaprojektowaliśmy szałas tak, aby zmieściły się na spokojnie dwie karimaty obok siebie, więc wszystko super wchodzi, na zdjęciu mój wielki śpiwór (wysłano mi za duży przez pomyłkę i ma ponad dwa metry długości), a Kuba dopiero będzie swój przygotowywał. W środku jest jeszcze miejsce na plecaki i drewno na np. następny dzień, więc wszystko wyszło super. Jeśli chodzi o zwierzęta, to też nie ma problemu, bo jedyne wejście do obozu jest od strony ogniska, a samo wejście do szałasu tym bardziej, zresztą zwierzęta leśne nigdy nie były problemem, a na swoim koncie jakieś 50 nocy w lesie mam :) Dobranoc! W nocy temperatura spadła do -4 stopni C, więc było bardzo ciepło. Tak świeżo zbudowany obóz wyglądał następnego dnia, rano. Miejsce na ognisko dodaje bardzo dużo klimatu. Po przebudzeniu się wypiliśmy herbatę, nie rozpalaliśmy już ognia, więc było chłodno. Popiół z węglem wyjąłem i zakopałem kawałek dalej, tak, żeby kamienie były gotowe na kolejne buszowanie :) Chwilę później zaczął padać śnieg spóźniony o jakieś 16 godzin. To był najlepszy wypad do lasu, jaki pamiętam! Czy mogę zbudować dach bez planu w Sons of the Forest? Nie, nie można zbudować dachu bez planu w Sons of the Forest. Plan jest niezbędny, aby wskazać, jak prawidłowo złożyć i zbudować konstrukcję dachu. Bez niego dach może być niestabilny lub niekompletny. Jaka jest najlepsza lokalizacja do budowy dachu w Sons of the Forest?

Na spokojnie, Porady Wyjechałeś na weekend w Beskid Niski poćwiczyć umiejętności przetrwania w dziczy albo zgubiłeś się w lesie i nie masz nadziei na zbyt szybkie odnalezienie drogi powrotnej. Powoli zbliża się wieczór. W obu przypadkach będziesz potrzebował schronienia, aby przetrwać zbliżającą się noc. Oczywiście nie zawsze zależy od tego Twoje życie, ale po nocy przy ogniu i śnie pod dachem porządnego szałasu, będziesz miał więcej sił następnego dnia. Jak zbudować szałas lub poradzić sobie bez niego? Jak zbudować szałas? Jak poradzić sobie w dziczy, bez dachu nad głową? W warunkach realnego zagrożenia, w naszych okolicach masz duże szanse na znalezienie schronienia wykonanego przez człowieka – wiaty, ambony myśliwskie, wszelkie inne schrony – w razie potrzeby nie wahaj się z nich skorzystać, „ulepszając” je tylko dla swoich potrzeb – np. wyściel drewnianą podłogę świeżym świerkowym igliwiem. Jeżeli sprawa toczy się o życie, np. podczas silnych mrozów, nie wahaj się wywarzyć drzwi czy w inny sposób sforsuj wejście, ale później nie zapomnij skontaktować się z właścicielem i wynagrodzić szkody. Co jeżeli jednak nie znalazłeś niczego takiego? Budowa schronienia spoczywa w Twoich rękach. Oczywiście zależnie od pory roku i innych warunków będzie wyglądało to inaczej. Po pierwsze miejsce: musi być wolne od zagrożeń – np. nie kop jamy śnieżnej u wylotu lawiniastego żlebu, nie buduj szałasu tuż przy brzegu górskiego strumienia – może gwałtownie wezbrać, itp. Po drugie, musi być chociaż częściowo osłonięte – przed wiatrem, deszczem, nie być zbyt narażone na uderzenie piorunem ( samotne drzewo na najwyższym wzniesieniu to kiepskie miejsce na szałas ), nie może leżeć tuż przy wodzie – duży opad deszczu i wezbrany strumień może zmyć cały Twój dobytek. Z drugiej strony nie powinno być też od wody zbyt oddalone, nie chcesz przecież w już i tak ciężkiej sytuacji mierzyć się ze skutkami odwodnienia. Warto też rozejrzeć się za naturalnymi schronieniami, takimi ja jaskinie czy koliby, które można dodatkowo uszczelnić. Zaraz dowiesz się, jak zbudować szałas, który pomoże Ci przetrwać w głuszy. Jak zbudować szałas? Zaczynamy od stelaża Budowanie ze śniegu – jama, igloo Znalazłeś miejsce, teraz kwestia budulca. W naszych warunkach na 99% będziesz miał do wyboru albo śnieg, albo fragmenty drzew, krzewów i innych roślin. Żeby wykorzystać śnieg, musi być go odpowiednio dużo. Jeżeli mamy go pod dostatkiem, stajemy przed wyborem – jama śnieżna lub igloo. Pierwsze jest szybsze i łatwiejsze w wykonaniu, potrzeba jednak lepszych warunków. Jama śnieżna to dobre schronienie dla nie więcej niż 2 osób. Możesz też zbudować igloo. Są dwie szkoły, lepsze na różne warunki pogodowe. Jeżeli jest niewielki mróz, a śnieg się lepi, najłatwiej jest usypać hałdę śniegu, w miarę możliwości polać ją od zewnątrz wodą i wydrążyć ją od środka. Przy wejściu stosujemy ten sam patent z obniżającym się tunelem co przy jamie. Jeżeli jest solidny mróz, lepszym wyjściem będzie wycięcie ze zmrożonego śniegu „cegieł” i budowanie igloo z nich. Niezależnie do sposobu warto wygładzić ściany i sufit od środka, dzięki temu woda spływa po nich zamiast kapać na mieszkańców. Skąd woda? Śnieg jest świetnym izolatorem, zarówno w igloo jak i w jamie dzięki ciepłu ludzkich ciał panuje temperatura nieco powyżej zera. Budowanie z drewna, gałęzi, liści – szałas Poza zimą najprostszym i najskuteczniejszym schronieniem do samodzielnego wykonania będzie szałas. Istnieje wiele rodzajów szałasów, ale podstawowe założenia wyglądają podobnie. Najpierw musimy stworzyć stelaż, na którym będzie się opierać cała konstrukcja. Już na tym etapie musimy zdecydować o wielkości szałasu – jeżeli mówimy o schronieniu na 1-2 noce, powinien na styk mieścić wszystkich, którzy mają w nim spać – dzięki temu w zimne noce wolniej będzie się wychładzał. Jedną z najprostszych i najskuteczniejszych konstrukcji jest długa gałąź, którą opieramy na rozwidleniu żywego drzewa lub dwóch innych gałęziach związanych w „stojak”. Za zamiennik linki mogą posłużyć np. świeże świerkowe korzenie – są bardzo elastyczne, jeżeli mają zbyt dużą średnicę można je przeciąć na pół – lub splecione kawałki świeżej kory. Na tak przygotowanej „kalenicy” opieramy dalsze pionowe elementy rusztowania, przeplatając je i łącząc z poziomymi, żeby powstała „kratka”. Kiedy uzyskasz zadowalającą gęstość, zacznij pokrywać dach kolejną warstwą. Co będzie ją stanowić, zależy od miejsca w którym się znajdujesz. Nadadzą się np. świeże gałęzie świerkowe z igliwiem, gałęzie drzew liściastych z w miarę dużą ilością liści, trzcina, płaty darni itp. Ważne, żeby pokrycie zaczynać od dołu, dzięki czemu uzyskamy efekt dachówek, po których woda ścieka, zamiast wpadać do środka. Jedna warstwa to oczywiście za mało, więc powtarzaj proces do momentu kiedy uznasz efekt za zadowalający. Pamiętaj, że grubość pokrywy stanowi o izolacji przed chłodem, gorącym słońce i deszczem, więc lepiej spędzić na nią dodatkowe pół godziny niż potem moknąć w burzy. Budowanie szałasu A co z ogrzewaniem? Osobnym elementem, który pomoże nam w takim schronieniu, jest ogień. Sposobów rozpalania ognia i układania stosu są dziesiątki, ale ogólne zasady są te same: najpierw idzie podpałka – w tej roli świetna jest kora brzozowa, im drobniejsza tym lepsza, mogą być też cienkie suche drzazgi drewna, puch z pałki wodnej ( jest w środku tego charakterystycznego zgrubienia ), wysuszona trawa, gotowa hubka itp. Na to suchy chrust – zawsze można go znaleźć w niższej części pnia młodych sosen, jeżeli masz narzędzia możesz też rozrąbać grube pniaki, prawie nigdy nie namakają do końca. Następnie stopniowo coraz grubsze gałęzie, te z zewnętrznej warstwy mogą być mokre, wychyną zanim ogarnie je ogień, a następnymi mokrymi gałęziami obłóż ognisko, niech schną. Ale jak rozpalić ogień? Jeżeli masz przy sobie zapałki, zapalniczkę lub krzesiwo to żaden problem, ale da się poradzić sobie i bez nich. Np. bateria od smartfon. Potrzebujesz tylko dwóch cienkich kabli albo kawałków drutu – przykładasz je do biegunów a następnie zwierasz, wywołując iskrę( jeszcze lepszy efekt da podłączenie ich do wełny stalowej, która zacznie się żarzyć). Możesz też wykorzystać szkła okularów czy soczewkę od zegarka aby skupić promienie słoneczne i w ten sposób uzyskać zapłon. Na sam koniec zostają techniki takie jak łuk czy świder ogniowy – niestety szanse, że uda Ci się rozpalić tak ogień bez wcześniejszych ćwiczeń są bardzo niewielkie. Pozostaje więc być przygotowanym i ćwiczyć takie umiejętności wcześniej. Rozpalanie ogniska Jeśli wiecie już, jak zbudować szałas oraz rozpalić ogień, ale wciąż jesteście głodni wiedzy, przeczytajcie nasz poprzedni wpis o survivalu: ✈️ 🇺🇸Wyjazd do USA

Jak zbudować schronienie #2 - szałas. Poradnik dodany przez: ABCPrzetrwania. 44729 4.36. Filmik instruktażowy, w którym budujemy drugi rodzaj schronienia. Tym razem będzie to szałas, który możemy zbudować prawie w każdym miejscu w lesie. Filmik z YouTube. Autor ABCprzetrwania. Do poradnika Jak zbudować schronienie #2 - szałas

‹‹ powrót do wiedzyWybierając się na łono natury z myślą o nocowaniu pod gołym niebem bez namiotu, będziemy musieli zbudować schronienie. Pojawia się zatem pytanie: jak zbudować szałas? Najlepiej zorganizować szałas wśród drzew, które częściowo powstrzymują deszczowy i śnieżny opad oraz są mocnymi elementami całej konstrukcji ochronnej. Powinniśmy zabrać przede wszystkim linki i płachtę biwakową, aby utworzyć stateczne i nieprzemakalne zadaszenie, w przeciwnym razie nie pozostaje nic innego, jak wziąć nóż i pozyskać materiały budulcowe w znośnego przetrwania nocy w schronieniu potrzebne są np. odzież termiczna i ciepłe nakrycie głowy. Dla większego bezpieczeństwa możemy się zasłonić przed silnym wiatrem np. plecakiem. W środku nocy szybciej odnajdziemy rzeczy w ekwipunku mając latarkę pod ręką. Przyda się ona również, gdy nocą przy dużym wietrze trzeba będzie poprawić wiązanie poniższym filmie instruktażowym, ekspert opowie wam więcej o tym, jak zrobić stabilne ICZĘŚĆ II

^{Suma podjazdów: 543 m. Suma zjazdów: 605 m. Hakos poleca trasę mieszkańcom Cieszyna. Traska przyjemna prowadzi do Palowic za Żorami w miłej leśnej atmosferze :) Temperatura: 8 st.C Godz. startu: 12.30 Godz. mety: 15.00 Czas wycieczki: 2h 30min Czas jazdy: 2h 18 min max prędkość: 44 km/h średnia prędkość: 23,3 km/h dystans: 53,8 km} Cywilizacja pędzi na przód. Wiele osób nie może żyć bez elektroniki i innych zdobyczy współczesnej cywilizacji. Tymczasem posiadanie pierwotnych umiejętności w sytuacji kryzysowej może nawet uratować życie. Warto wiedzieć jak przygotować i zdobyć jedzenie oraz jak zbudować schronienie. Przetrwania można się nauczyć. A to wideo do doskonały poradnik, jak zbudować bezpieczny szałas z trawy. Cywilizacja pędzi na przód. Wiele osób nie może żyć bez elektroniki i innych zdobyczy współczesnej cywilizacji. Tymczasem posiadanie pierwotnych umiejętności w sytuacji kryzysowej może nawet uratować życie. Warto wiedzieć jak przygotować i zdobyć jedzenie oraz jak zbudować schronienie. Przetrwania można się nauczyć. A to wideo do doskonały poradnik, jak zbudować bezpieczny szałas z trawy. Zapewne wielu z nas będąc dzieckiem budowało w lesie szałasy. Ten mężczyzna opanował tę sztukę do perfekcji. Przyglądając się jego pracy można się sporo nauczyć. Umiejętność budowania szałasu z trawy bez narzędzi – bezcenne. Primitive Technology – szałas z trawy ^{Pewien 40-latek, tak bardzo chciał uniknąć kary za popełnione przestępstwa, że ukrył się w lesie pod Goworowem. Zbudował tam szałas, w którym mieszkał od kilku tygodni. W trakcie zatrzymania poszukiwany miał przy sobie narkotyki. Niebawem mężczyzna zamieni szałas na celę w zakładzie karnym.}

Naturalnym środowiskiem życia człowieka jest … jego dom. Jeśli więc w wyniku sytuacji kryzysowej znaleźliście się na dłużej poza swoim właściwym domem, powinniście jak najszybciej stworzyć nowy – prowizoryczny. Oto 6 prostych sposobów na szybką budowę prowizorycznego schronienia, zależnie od dostępnych materiałów i otoczenia. Przybudówka Żeby zbudować tego rodzaju schronienie potrzebujcie dwóch stojących blisko siebie drzew i kija, który moglibyście umieścić między nimi. Potem tworzycie „dach” z gałęzi, liści, mchu. Chodzi o to, żeby cała konstrukcja zabezpieczała Was z jeden strony przed śniegiem, wiatrem, deszczem, jednocześnie tworząc przestrzeń, w której możecie się ogrzać. Jama śnieżna (quinzhee) Przypomina ona igloo. Aby ją wykonać musicie ułożyć swoje zaopatrzenie tak, żeby Was przewyższało, następnie przysypać je dobrze ubitą warstwą śniegu, aby się nie zawaliła do środka. Następnie przekopcie się do wnętrza i usuńcie prowiant. Na koniec wykonajcie niewielki otwór na górze, aby umożliwić przepływ powietrza. Proste teepee Aby wykonać teepee potrzebujecie wysokiego drzewa lub stabilnego kija wbitego w ziemię. Następnie musicie znaleźć dużo prostych, długich gałęzi, które oprzecie o drzewo. Postępujcie tak, aż utworzycie stożkową konstrukcję. Na koniec zwiążcie całość na szczycie i przykryjcie liśćmi, aby uszczelnić wnętrze. Szałas Do jego utworzenia będzie potrzebowali trzech długich gałęzi (jednej nieco wyższej od Was). Dwie krótsze (tworzące wejście) krzyżujecie ze sobą, trzecią gałąź o nie opieracie – będzie tworzyć linię dachu. Następie pokrywacie całość mniejszymi gałęziami i uszczelniacie ściółką leśną. Brezentowy namiot Jednymi z najpraktyczniejszych rzeczy, jakie możecie posiadać jako preppersi są oczywiście: brezent (płachta, tarp) i lina – z których możecie utworzyć prosty namiot (w wielu wariantach), jak również wymienione wyżej konstrukcje. Naturalne schronienie Aby niepotrzebnie nie tracić energii na budowę schronienia od podstaw, zawsze w pierwszej kolejności poszukajcie naturalnego schronienia: jaskini, półki skalnej, gęstej ściany leśnej, albo pagórka mogącego służyć jako ochrona przed wiatrem. Dzięki temu Wasze schronienie może przetrwać dłużej niż jedną noc, a nawet wspomóc organizację tymczasowego obozowiska. (Visited 332 times, 1 visits today)

Ja też mam bazę w lesie dokładnie jestem jej szefem ;] a jeśli chodzi o twoje pytanie to możecie tam zrobić: - Arenę do walki na kije, - Szałasy, (domki dla członków bazy) - Pułapki, (gdy chcecie obronić się przed atakiem) - Jeżeli chcecie to centrum dowodzenia bazy, - Skarbiec, (miejsce w którym znajduje się skrzynka na skarby bazy) - Spiżarnia, - Alarmy, (głośne dźwięki ^{A znacie to? wyniki badań prostaty. Dyskusja Liczba widzów: 17730. Tak oceniacie: 114. Czas trwania: 7m 40s. Komentarze o Budowa schronu/szałasu drewniano-ziemnego w lesie.. Możecie zobaczyć też więcej: tu ciekawe informacje także. Budowa schronu/szałasu drewniano-ziemnego w lesie. - hehe :)mniejszej łopatki nie miałeś ? - Trza było jakaś muzykę wstawić,jakieś większe opisy i było by git, a na dach może jakąś folie czy coś , i ochrona od deszczu - Łyżką byłoby szybciej kopać ;) Ogólnie kawał dobrej roboty. Gdyby jeszcze wzmocnić "dach" i przykryć ziemią, a wejście zamaskować to byłoby super. Gratuluję pomysłu i fajnego wykonania. - Zachciało się facetom schron budować i z 20-30 drzew poszło w cholerę! Leśniczy dał zgodę?Chociaż całość fajnie wyszła, gratuluję :) - bomba ta ziemianka :D Chyba zrobię taką samą ;D napisz mi szczegóły ;) - Chyba wam dach przeciekał bo troce za mało lisci wy dali. - ale się nakryliście się tą pseudo saperką mam taką ale do tego dużo lepszy był by szpadel lub saperka ze stałą głownią teraz tylko dać folię na dach i do środka małą kozę i na zimę będzie jak znalazł gdyby przyszedł pan puti.... lub ewentualnie zombi - I po pierwszym deszczu zrobi się sadzawka:) - Fajny szałas, niezły projekt, tylko tak myślę.. prawdopodobieństwo może jest małe, ale gdyby tam wpadł jakiś dzieciak przez przypadek (bo nieraz wypadki chodzą po ludziach) to byłoby bardzo przykre. - uszczelnianie dachu? o zdjęcie po deszczu bo nie bardzo mi się chce wierzyć w jego szczelność :D trzeba było jakąś folie budowlaną czy coś pod to uszczelnienie i maskowanie :D - San Francisco ,będzie zwiedzał cały świat hehe..... -} .

522onb71to.pages.dev/402

522onb71to.pages.dev/287

522onb71to.pages.dev/701

522onb71to.pages.dev/576

522onb71to.pages.dev/163

522onb71to.pages.dev/347

522onb71to.pages.dev/996

522onb71to.pages.dev/815

522onb71to.pages.dev/547

522onb71to.pages.dev/197

522onb71to.pages.dev/534

522onb71to.pages.dev/301

522onb71to.pages.dev/55

522onb71to.pages.dev/326

522onb71to.pages.dev/174

jak zbudować szałas w lesie