🎨 Kaszel U Psa Forum

Charakterystyczny kaszel przypominający szczekanie psa towarzyszy różnym chorobom krtani u dzieci. Najczęściej jest sygnałem szybko rozwijającego się podgłośniowego zapalenia krtani, które może zagrażać zdrowiu a nawet życiu dziecka i wymaga szybkiej interwencji lekarskiej. Szczyt zachorowań pojawia się w okresie jesienno-zimowym.

Witam, mam pytanie dotyczące kaszlu u mojego psa, a dokładniej u 6 letniej suczki. Kaszel nie jest bardzo uporczywy, jednakże niepokoi mnie fakt pojawienia się go dość nagle. Kaszel wygląda tak jakby pies chciał coś wykrztusić. Dzisiejszej, pierwszej nocy gdy pies zaczął kaszleć atak trwał około pół godziny po czym ustał i pojawia się sporadycznie w ciągu dnia jednak nie trwa już tak długo. Żadnych leków ani syropów nie podawałam by zniwelować kaszel. Czasem z nosa płynie jakby woda i myślę, że to katar tak więc chyba pies jest zaziębiony po ostatnich mrozach. Dodam, że aby się załatwić musi pokonywać zaspy śniegu, gdyż jest naprawdę niewielkich rozmiarów - waży 7 kg. Podczas kaszlu zawsze staram się sprawdzać nos u psa i zawsze jest chłodny, nie zawsze jednak wilgotny, nie raz bywa suchy. Uważam, że dość istotną kwestię może stanowić fakt, że moja suczka choruje na Atopowe zapalenie skóry i przyjmuje stałe leki - encortolon 5mg w dawce pół tabletki co drugi dzień. Wiem, że są to tabletki tzw. Sterydowe i boję się, że może mają zły wpływ na serce i może taki kaszel ma związek z pracą serca. Leki te pies przyjmuje już dłuższy czas - około 4 lat. Lekarz do którego chodzę z psiakiem nie widzi innej rady na tę chorobę. Próbował już wielu rzeczy zamiast tych sterydów, ale nic nie skutkuje. Czy zatem kaszel o którym piszę może być zwykłym przeziębieniem czy może mieć związek z przyjmowanymi lekami? Bardzo proszę o poradę i z góry dziękuję. Kaszel może być objawem infekcji, ale również możliwe jest, że wynika z choroby serca. Pies powinien być zbadany przez lekarza weterynarii.

Kaszel kenelowy u psa objawy leczenie Wetopedia. This is actually a post or even picture approximately the Kaszel kenelowy u psa objawy leczenie Wetopedia, if you wish even more relevant information approximately the short post or even photo feel free to hit or even check out the observing web link or even web link .

Kiedy coś dolega Twojemu psu możesz czuć niepokój i bać się o zdrowie zwierzaka. Kaszel u psów najczęściej ma podobne podłoże co podobne dolegliwości występujące u człowieka. Jak ustalić przyczyny? Jak poradzić sobie z kaszlem u psa? Wszystkiego dowiesz się z naszego teksu. Przyczyny kaszlu u psa Bezpośrednia przyczyna kaszlu zarówno u ludzi, jak u zwierząt jest ta sama. Jest to odruchowa reakcja na czynnik, który drażni błony śluzowe dróg oddechowych. Kaszel ma służyć wykrztuszeniu wydzieliny, ciała obcego lub substancji powodującej stan zapalny, która zalega w krtani, tchawicy czy w oskrzelach. Jeśli napad kaszlu trwa do kilku godzin, nie masz się czym martwić. Obawy powinny się jednak pojawić w sytuacji, gdy ten stan trwa ponad dobę. Jak zwierzak może dać Ci znać, że czuje się źle? Niechętnie wychodzi na spacery, nie chce jest i sprawia wrażenie ospałego. Kaszel u psa wygląda nieco inaczej niż u człowieka. Najczęściej są to głębokie chrząknięcia oraz chrapliwe wydechy. Te pojawiają się pojedynczo lub seriami oraz są głośne i intensywne. Przy próbach wykrztuszania wydzieliny lub ciała obcego, pies pochyla głowę i wygina szyję. Jakie mogą być przyczyny wystąpienia kaszlu u psa? Najczęściej przyczyną kaszlu u psa jest przemoczenie i wychłodzenie organizmu. To umożliwia rozwój chorobotwórczych drobnoustrojów. Taka przypadłość nie wymaga zwykle specjalnego postępowania i charakteryzuje się lekkim przebiegiem. Inaczej to wygląda w przypadku przewlekłego, intensywnego, duszącego kaszlu połączonego z gorączką lub ogólnym pogorszeniem stanu psa. W takim wypadku należy bezzwłocznie skontaktować się z weterynarzem. Może on wykluczyć wszelkie poważne choroby, np. zapalenie oskrzeli, płuc czy tchawicy, kaszel kenelowy, niewydolność krążenia, guzy nowotworowe układu oddechowego, choroby zatok czy zębów. Inne przyczyny kaszlu u psa: za mała ilość wody pitnej,przebywanie w dusznym, gorącym pomieszczeniu, w którym jest zbyt mały poziom wilgotności,legowisko psa umieszczone w przeciągu,narażenie psa na pył (np. podczas remontu mieszkania),narażenie na dym (np. papierosowy lub pochodzący z kominka czy pieca),obrzęk krtani spowodowany użądleniem osy lub pszczoły,obrzęk krtani spowodowany długim i intensywnym szczekaniem,podrażnienie szyi spowodowane zbyt ciasną obrożą,podrażnienie szyi spowodowane obrożą uciskową. Leczenie kaszlu u psa Kiedy już wraz z lekarzem weterynarii uzgodnisz, co dolega Twojemu pupilowi i jak temu zaradzić powinieneś stosować się do pewnych zasad. Jeśli postawisz na leczenie domowe, Twoim zadaniem jest przede wszystkim zapewnienie pupilowi odpowiednich warunków, aby ten mógł odzyskać formę. Ważne jest aby zapewnić zwierzęciu ciepłe ale nie przegrzane środowisko. Pomieszczenie powinno być dobrze wywietrzone oraz utrzymywać odpowiedni poziom wilgotności. Jest to bardzo ważne, ponieważ zapewnia komfort i ułatwia oddychanie. Dopilnuj tego, aby Twój pies miał dostęp do świeżej wody oraz lekkiej, pożywnej karmy. Jeśli myślisz o podaniu psu leków przeznaczonych dla ludzi, jest to zły pomysł. Nie powinno się tego robić bez wcześniejszej konsultacji z weterynarzem. Często jest tak, że leki przeznaczone dla ludzi zawiera substancje, które są szkodliwe a nawet toksyczne dla zwierząt. Zapobieganie kaszlowi u psa Wszyscy wiemy, że lepiej zapobiegać niż leczyć. Tak samo jak u ludzi, u zwierząt może wystąpić problem z odpornością. Dlatego warto zapytać o weterynarza o dobór odpowiednich suplementów, które wzmocnią odporność Twojego pupila. Dzięki witaminom i minerałom możesz oszczędzić swojemu psu nieprzyjemnej choroby i dodatkowych, nieprzyjemnych wizyt u weterynarza. FAQs- najczęściej zadawane pytania Czy pies może przeziębić się tak samo jak człowiek?Tak. Wystarczy, że pies będzie przemoczony i wyziębiony aby zachorować nawet na zapalenie płuc. Czy mogę podać psu moje własne tabletki na kaszel?Absolutnie nie. Nie wolno podawać zwierzętom leków przeznaczonych dla ludzi, ponieważ mogą zawierać substancje dla nich szkodliwe a nawet toksyczne.

Jeśli u Twojego psa wystąpił kaszel, najlepiej go uspokoić i unikaj sytuacji, w których mogą stać się podekscytowani lub niespokojni, ponieważ może to pogorszyć kaszel. Ogranicz ćwiczenia do minimum i skontaktuj się z jedną z naszych doświadczonych pielęgniarek w PetGP, która pomoże ocenić Twojego psa i poinformuje Cię

Kaszel u psa bywa wynikiem połknięcia lub przedostania się do przełyku drobnego elementu podrażniającego błonę śluzową i wywołującego automatyczny odruch obronny. Gdy sytuacja zostaje opanowana, objaw mija. Zdarza się jednak bardzo często, że kaszel u psów przeciąga się. Jeśli stan utrzymuje się powyżej kilkunastu dni, sprawę należy skonsultować z weterynarzem. Źródeł problemu może być bowiem więcej, a niektóre z nich są szczególnie niebezpieczne i wymagają leczenia. Kaszel kenelowy u psów Zdecydowanie najczęściej obserwowaną u czworonogów dolegliwością oddechową jest kaszel kenelowy. Choroba ta wywoływana jest przez wirus, który bardzo szybko rozprzestrzenia się. Zwierzę zaraża się nim od innego, chorego czworonoga, dlatego kenelowy kaszel u psów jest niemal normą w większych hodowlach, schroniskach lub jakichkolwiek innych skupiskach. Czasem wystarczy zabrać pupila na wystawę, szkolenie lub zwykły spacer, by zdążył zarazić się tym rodzajem wirusa. Przebieg tej choroby zależy głównie od stopnia odporności danego osobnika. W łagodniejszej wersji nie wymaga szczególnego leczenia, a jedynie odpoczynku, regeneracji i nawadniania organizmu. W ostrzejszym przebiegu pojawia się jednak również – oprócz kaszlu i boleści okolic gardła – bardzo duża apatia, gorączka, brak apetytu i wydzielina z nozdrzy, często z domieszką ropy i krwi. Konieczne jest podanie antybiotyków wraz ze środkami osłaniającymi, a ponadto leków przeciwkaszlowych i łagodzących ból oraz preparatów wzmacniających. Kenelowy kaszel u psów jest dolegliwością, której można skutecznie zapobiec. Profilaktyczne szczepienia, wykonywane raz do roku, sprawią, że wirus w ogóle nie zaatakuje lub przebieg choroby będzie o wiele mniej uciążliwy dla czworonoga. Jak zapobiegać kaszlowi u psa Bardzo ważną kwestią, poza szczepieniem, jest również dbanie o regularne odrobaczanie pupila. Niektóre z pasożytów, np. nicienie czy glista, poza wieloma innymi objawami, mogą również wywołać kaszel u psa. Pasożyty dostające się do płuc, oskrzeli czy tchawicy, drażnią błonę śluzową i wywołują odruch obronny. Ataki kaszlu na zmianę pojawiają się i zanikają, jednak zwykle dodatkowo towarzyszą im silne wymioty, biegunka i brak łaknienia. Niezbędne jest wówczas szybkie działanie w postaci podawania psu środków odrobaczających (np. w formie tabletek, past czy kropli). Warto jednak pamiętać, by odrobaczanie przeprowadzać profilaktycznie, zanim pasożyt dostanie się do organizmu zwierzaka. Inne przyczyny kaszlu u psa Problemy z układem krążenia to kolejna przyczyna wywołująca kaszel u psa. Ma ona związek z niewydolnością serca i przejawia się szybkim przemęczaniem zwierzaka podczas nawet niewielkiego wysiłku. Suchy, sercowy kaszel u psa ma formę bardzo uporczywą i występuje głównie w porze nocnej. Zwierzę nie może wówczas spać, chodzi po mieszkaniu, szuka odpowiedniego dla siebie miejsca, co skutkuje zmęczeniem, osłabieniem, niechęcią do aktywności w ciągu dnia, niekiedy także spadkiem masy ciała, dusznościami i omdleniami. Kaszlący pies jest w takiej sytuacji poddawany leczeniu kardiologicznemu. Zapadanie tchawicy również może spowodować suchy kaszel u psów, w szczególności małych ras. Zdiagnozowane na podstawie zdjęcia rentgenowskiego schorzenie jest często skutkiem wysiłku lub po prostu wzmożonej radości i pobudzenia. Zwierzę krztusi się, w niektórych przypadkach może nastąpić niedotlenienie czworonoga, a nawet krótka utrata przytomności. Część opiekunów decyduje się na przeprowadzenie u swojego pupila zabiegu, najczęściej jednak stosuje się leczenie farmakologiczne i ograniczenie wysiłku fizycznego. Bardzo często przyczyną kaszlu u kota są pasożyty, grzyby, a także bakterie. Szczególnie często występują pasożyty przewodu pokarmowego. Objawem towarzyszącym może być osłabienie apetytu, a także osłabienie. Z reguły wystarczy podanie kotu specjalnego preparatu na odrobaczanie. Kaszel mija z reguły już po kilku dniach, a kot Kaszel kenelowy u psa. Czym jest i jak się objawia?Magdalena OlesińskaTen tekst przeczytasz w 3 minutyKaszel kenelowy u psa to potoczne określenie bakteryjno-wirusowego zapalenia górnych dróg oddechowych. Największa liczba zarażeń przypada na jesień, zimę i ShutterstockOkreślenie „kaszel kenelowy u psa” dla wielu opiekunów psów jest mylące. Nazwa tej choroby sugeruje bowiem, że narażone są na nią jedynie te psiaki, które przebywają w dużych zbiorowiskach (i mieszkają w kennelach), takich jak hodowle czy schroniska dla zwierząt. Jednak zapalenie górnych dróg oddechowych może dotknąć każdego psa. Kaszel kenelowy rozprzestrzenia się w zatrważającym tempie. Wystarczy, że na spacerze twój pupil nawiąże krótki kontakt z innym psem (zarażenie drogą bezpośrednią), wypije wodę ze skażonej miski, a nawet będzie miał kontakt ze zakażonymi butami czy rękami (zarażenie drogą pośrednią). Co to jest kaszel kenelowy u psa? Kaszel kenelowy to potoczna nazwa na zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli. Jest to wysoce zaraźliwa choroba układu oddechowego, przenoszona drogą kropelkową. Może on wystąpić u każdego psa, w każdym wieku – każdy bowiem czworonóg, który wychodzi na spacer, jest narażony na zarażenie się tą chorobą. Chociaż kaszel kenelowy jest uleczalny, to dla szczeniąt i młodych psów z obniżoną odpornością przebieg tej choroby jest cięższy – w konsekwencji może ona doprowadzić do bardzo niebezpiecznego zapalenia go wywołuje? Tzw. kaszel kenelowy, czyli w rzeczywistości zapalenie górnych dróg oddechowych, to choroba bakteryjno-wirusowa. Wywołują ją: adenowirus typu 2 (CAV-2), wirus parainfluenzy typu 2 (CPIV) oraz bakterie Bordetella bronchiseptica. Jak pies może się zarazić? Jak już wcześniej wspomnieliśmy, choroba ta przenosi się drogą kropelkową – zarażony pies kaszle i kicha. Ale kaszlem kenelowym zwierzak może się również zarazić poprzez kontakt z zanieczyszczonymi przedmiotami. Bakterie takie jak Bordetella bronchiseptica mogą przetrwać w powietrzu – czy na skażonej misce – do 48 godzin. Twój pupil może nabawić się tej choroby poprzez bezpośredni kontakt z zainfekowanym czworonogiem, np. przez dotknięcie nosem innego psa. Jeśli podejrzewasz, że pies zachorował na kaszel kenelowy, pamiętaj, by go bezzwłocznie odizolować od pozostałych psich są objawy kaszlu kenelowego? Jeśli twój pies cierpi z powodu kaszlu kenelowego, możesz zaobserwować u niego jeden lub więcej z następujących symptomów: silny, suchy, męczący i „dudniący” kaszel – jest to najbardziej oczywisty objaw tej choroby kichanie katar utrata apetytu letarg, apatia gorączka Symptomy zapalenia górnych dróg oddechowych nasilają się, kiedy pies jest po wysiłku lub jest podekscytowany. U niektórych czworonogów występuje jedynie kaszel. Nie należy go jednak ignorować. Jeśli zauważysz u swojego psa którykolwiek z powyższych objawów, koniecznie udaj się z nim do lekarza weterynarii. Kaszel może bowiem zwiastować też chorobę serca. Ile utrzymują się objawy? Uporczywy kaszel może utrzymywać się przez kilka tygodni. U większości psów objawy choroby mijają w ciągu 3-4 tygodni. Jeśli zwierzę ma obniżony układ odpornościowy, jest szczeniakiem lub psem seniorem, całkowite wyleczenie może nastąpić nawet po 6 tygodniach. Pies może być jednak nosicielem choroby jeszcze przez kilka tygodni po zniknięciu objawów. Zatem odpowiedź na pytanie, jak długo trwa kaszel kenelowy, tak naprawdę jest kwestią indywidualną i zależy od konkretnego psa. Czy można temu zapobiec? Szczepienia standardowe zabezpieczają częściowo przed tą chorobą, ale nie przed wszystkimi wywołującymi ją czynnikami. Jest to jednak najlepsza forma profilaktyki. Dodatkowa szczepionka donosowa (stosuje się ją np. przed wystawami) działa przeciwko Bordatelli bronchiseptice (pałeczce oskrzelowej) i wirusowi parainfluenzy. To dwa, najczęściej występujące czynniki etiologiczne kaszlu kennelowego. Pierwszą szczepionkę przeciwko wirusowi parainfluenzy i adenowirusowi podaje się psu między 12. a 13. tygodniem życia. Na tym jednak nie kończy się cykl szczepień. Do 3. roku życia psa szczepimy go co 12 miesięcy (szczepienia przypominające), a później co 2-3 lata. Więcej o szczepieniach psa przeczytasz się tym artykułem:

Moja staruszka suczka Tosia ma straszny kaszel, przygarnęłam ją 10 lat temu, jest po operacji guza sutka, jest bardzo kochanym i wiernym pieskiem, jest troch

Kaszel kenelowy (kennel cough), zwany psiarniowym, to dość ogólny termin używany na określenie zakaźnego zapalenia tchawicy i oskrzeli lub zakaźnego zapalenia krtani i tchawicy czy też po prostu zakaźnej choroby układu oddechowego u psów. Jest to choroba powszechna na całym świecie, dotyczy wszystkich psów, niezależnie od wieku, płci czy rasy. Jej swoistym wyróżnikiem jest fakt, że dotyka przede wszystkim psów przebywających w grupach. Stąd też wzięła się potoczna nazwa tej choroby. Z angielskiego kennel oznacza klatkę, kojec czy też po prostu sforę. Kaszel kenelowy określa więc chorobę, która występuje w miejscach, gdzie jest duże zagęszczenie psów, a standardy higieniczne nie do końca są zachowane. W takich warunkach wysoka zachorowalność wynika z bardzo łatwej drogi zakażenia. Choroba dotyczy psów wystawowych, psów biorących udział w zawodach czy chodzących na grupowe szkolenia lub tresurę. Zagrożone nią są także psy przebywające w hotelach dla zwierząt, domach tymczasowych czy schroniskach. Można zatem stwierdzić, że choroba ta pojawia się wszędzie tam, gdzie po prostu przebywa większa liczba czworonogów, a narażony na nią jest każdy pies, który ma jakąkolwiek styczność z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Jednak z własnej praktyki lekarskiej znam także przypadki występowania tej choroby w sytuacji, gdy pies, jak zapewniał właściciel, nie miał bezpośredniego kontaktu z innymi psami, a jedynie w tym samym budynku sąsiedzi posiadali psy, najprawdopodobniej chore. Tak więc zdarza się, że chorują psy sąsiadujące ze sobą w tym samym wielorodzinnym budynku mieszkalnym. Warto dodać, że okres jesienno-zimowy to czas, kiedy zdecydowanie wzrasta liczba pacjentów z kaszlem psiarniowym. Jak objawia się ta choroba, czy jest ona poważnym zagrożeniem dla psa oraz czy da się przed nią uchronić?POLECAMY Czynniki zakaźne Zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli u psów jest polietiologiczne, czyli jest wywołane przez wiele czynników zakaźnych. Do najważniejszych patogenów zalicza się psi adenowirus typu 2 (CAV-2), wirus parainfluenzy typu 2 (CPIV) oraz bakterie Bordetella bronchiseptica. Ta ostatnia znajduje się w układzie oddechowym u ok. 30–50% psów klinicznie zdrowych, a jej obecność w nabłonku oddechowym sprzyja infekcjom wirusowym. To właśnie wirus parainfluenzy oraz B. bronchiseptica odgrywają kluczową rolę w rozwoju kaszlu kenelowego u psa, gdyż niszcząc nabłonek oddechowy, osłabiają miejscową odporność, co sprzyja nadkażeniu innymi patogenami. Tak więc infekcja ma najczęściej charakter mieszany, wirusowo-bakteryjny. Dodatkowe mikroorganizmy biorące udział w etiologii kaszlu nazywa się wtórnymi patogenami, a wymienia się wśród nich reowirusa, herpeswirusa, Mycoplasmę cynos, koronawirusa pantropowego i oddechowego, wirusa grypy psów, a nawet grzyby i pasożyty. Etiologia choroby jest ważna dla zrozumienia obrazu choroby, możliwości leczenia oraz charakteru szczepień ochronnych. W różnych środowiskach chorych psów wtórne patogenny biorące udział w infekcji mogą różnić się między sobą. Bardzo trudno jest stwierdzić, jakie dokładnie wirusy wywołują chorobę w danym, konkretnym przypadku. Zawsze jednak będzie w tym brał udział któryś z trzech wymienionych, podstawowych patogenów. Co więcej, rzadko kiedy wywołuje go tylko jeden z nich (opisywane przypadki dotyczą jedynie CPIV). Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy uważa się, że do wywołania choroby potrzebne są minimum dwa patogeny. Co ciekawe, rozprzestrzenianie się tych patogenów w środowisku jest wzajemnie od siebie niezależne. Objawy choroby Na chorobę tę może zachorować pies w każdym wieku. Objawy są bardzo charakterystyczne – dławiący, męczący, napadowy kaszel. Jest to kaszel bardzo dolegliwy, taki, przez który ani pies, ani właściciel nie mogą w nocy zasnąć. Klienci w poczekalni przychodni weterynaryjnej często denerwują się, że pies się czymś zadławił i że się dusi. To dlatego, że podczas kaszlu pies mocno pracuje tłocznią brzuszną, sprawiając mylne wrażenie, jakby nie mógł złapać oddechu. Chociaż kaszel ten bardzo męczy psa – przede wszystkim po wysiłku fizycznym, nagłej zmianie temperatury lub przy dużych emocjach – to nie jest dusznością. Salwy kaszlu mogą trwać nawet kilkanaście minut. Kaszel ten najczęściej jest bezproduktywny, czyli suchy, rzadziej zdarza się mokry, a według niektórych autorów jest on charakterystyczny tylko dla infekcji powikłanej. Krztuszenie, odpluwanie śliny, a nawet minimalny odruch wymiotny też nie są rzadkością. Może także pojawić się wydzielina w nozdrzach bądź worku spojówkowym, najczęściej o charakterze surowiczym bądź surowiczo-ropnym. Oprócz silnego kaszlu brak jest innych objawów ogólnych, a kliniczny stan psa jest dobry. Przy niepowikłanym kaszlu kenelowym nie powinna pojawiać się gorączka ani, jak wspomniano wcześniej, duszność oddechowa. Nie stwierdza się też zmian osłuchowych nad dolnymi drogami oddechowymi. Sposób zakażenia Okres inkubacji choroby określa się na czas od dwóch aż do 30 dni, w zależności od rodzaju patogenów biorących udział w infekcji. Pierwszy kaszel pojawia się nagle, zazwyczaj po kilku dniach (1–3 dni) od kontaktu z chorym psem – po wspólnym spacerze, pobycie w hotelu czy też po wystawie. Droga zakażenia to droga kropelkowa, czyli wdychanie powietrza wraz z wydzieliną powstającą podczas kaszlu chorego psa. Ta wydzielina z dróg oddechowych przenosi się też z łatwością na ubraniach, butach czy miskach. Dzięki tak prostej transmisji infekcji choroba ta określana jest mianem wysoce zaraźliwej. Wystarczy wypicie wody z jednej miski czy powąchanie i obszczekanie się psów podczas zabawy. W przebiegu infekcji po dostaniu się patogenów do organizmu nie powstaje wiremia, a jedyny mechanizm obronny to miejscowa odporność błon śluzowych układu oddechowego. Rozpoznanie Lekarz weterynarii stawia rozpoznanie na podstawienie objawów klinicznych występujących u psa. Ważny jest też wywiad z właścicielem, aby dowiedzieć się, czy pies przebywał w ostatnim czasie w środowisku o większym zagęszczeniu psów. Nie ma dostępnych żadnych szybkich badań laboratoryjnych, które w 100% potwierdzałyby kaszel kenelowy. Stwierdzenie obecności w układzie oddechowym B. bronchiseptica nie jest jednoznaczne z postawieniem diagnozy, a badanie często daje wyniki fałszywie ujemne. Możliwa jest izolacja wirusów z dróg oddechowych, jednak badanie takie nie jest rutynowe. Teoretycznie można także określić wirusa, porównując miana przeciwciał fazy ostrej i po przechorowaniu. Obraz morfologii krwi oraz radiogram układu oddechowego również nie wykazują większych odchyleń od normy. Podczas badania klinicznego zauważa się tzw. kaszel reakcyjny, czyli odruch kasłania powstający w efekcie delikatnego podrażnienia krtani czy tchawicy. W diagnostyce różnicowej choroby wymienia się zadławienie, wymioty, duszność, poważne choroby serca czy inne choroby z układu oddechowego, na przykład bakteryjne zapalenie płuc czy nosówkę. Jeśli objawy są ciężkie, zaleca się wykonanie zdjęcia RTG dolnych i górnych dróg oddechowych oraz kontrolną morfologię krwi w celu wykluczenia innych możliwych chorób. W zaawansowanych przypadkach wykonuje się badanie popłuczyn z tchawicy lub z oskrzeli (posiew bakteryjny wraz z antybiogramem). Leczenie i rokowanie Choroba ma charakter przemijający, co oznacza, że niepowikłany kaszel kenelowy leczy się samoistnie. Objawy mijają same po kilku dniach/tygodniach, niezależnie od prowadzonego leczenia. Miejscowa odporność błon śluzowych eliminuje zarazek najczęściej w 8–14 dni. Nie oznacza to jednak, że chorobę można zbagatelizować. Dlaczego? Dlatego, że pies w trakcie trwania choroby ma mocno osłabiony układ odpornościowy, a męczący kaszel może dodatkowo znacznie osłabić zwierzę. W takiej sytuacji bardzo łatwo o ciężkie powikłanie, np. zapalenie płuc. Niesie to za sobą wiele poważnych konsekwencji dla zdrowia psa. Literatura medyczna nie jest zgodna co do terapii choroby, ponieważ, jak wspomniałam, mija ona samoistnie, a terapia celowana nie jest możliwa ze względu na brak dostępnych leków przeciwwirusowych. Zatem leczenie kaszlu kenelowego jest tylko objawowe, a głównym celem terapii jest przede wszystkim poprawienie komfortu życia psa, ograniczenie kaszlu do minimum, zapobieganie powikłaniom oraz ograniczenie szerzenia się infekcji. Niestety, nie ma dostępnego specyfiku, który po podaniu całkowicie zniweluje kaszel. W praktyce podaje się leki przeciwzapalne (niesteroidowe lub steroidowe) oraz leki stymulujące odporność psa (immunostymulatory). Ważne są też kontrole – regularne osłuchiwanie układu oddechowego pacjenta w celu sprawdzenia, czy aby na pewno nie doszło do powikłań. Antybiotyki, z racji tła wirusowego choroby, nie są lekami pierwszego wyboru. Również ze względu na szeroką antybiotykoodporność wielu patogenów nie zaleca się ich stosowania. Jednak część lekarzy stosuje antybiotykoterapię, aby zapobiec ewentualnym wtórnym powikłaniom bakteryjnym. Środki rozszerzające oskrzela, leki wziewne czy mukolityczne, według niektórych uczonych, nie są niezbędne w terapii psów i nie przynoszą żadnych korzyści (tabela 1). Dlatego nie zaleca się ich stosowania. Tym bardziej nie zaleca się stosowania leków wykrztuśnych w przypadku kaszlu mokrego bądź zalegającej wydzieliny w płucach u psów. Leki przeciwkaszlowe podaje się z reguły przy zaawansowanych objawach, w których kaszel na tyle męczy psa, że należy go stłumić. Podajemy wtedy silny lek przeciwkaszlowy, niekiedy o jednoczesnym działaniu uspokajającym (butorfanol). Również leki przeciwzapalne z grupy glikokortykosteroidów krótko działających, według badań i obserwacji przeprowadzonych wśród pacjentów, wydają się mieć korzystny przeciwkaszlowy efekt terapeutyczny. Nie skrócą one jednak czasu trwania samej infekcji. Tabela 1. Leki stosowane w leczeniu kaszlu kenelowego Działanie Lek Dawka Komentarz Antybiotyk Amoksycylina z kwasem klawulanowym Azytromycyna Enrofloksacyna Doksycyklina Sulfonamidy z trimetoprimem 12,5–25 mg/kg BID 5 mg/kg SID 5 mg/kg SID 2,5–5 mg/kg BID 15 mg/kg BID Zaleca się podawanie tylko przy infekcjach wikłanych bakteriami, zgodnie z antybiogramem Leczenie powinno być kontynowanie przez tydzień od ustania objawów klinicznych Stosowanie antybiotykoterapii przy infekcji niepowikłanej bakteryjnie wg niektórych uczonych jest uzasadnione celem skrócenia czasu trwania choroby oraz zapobieżenia powikłaniom Lek przeciwkaszlowy Butorfanol Hydrokodon Kodeina 0,55 mg/kg co 6-8 h 0,22 mg/kg co ok. 8 h 0,1–0,3 mg/kg co ok. 6 h Nie zaleca się stosowania w infekcji powikłanej Stosowanie długofalowe sprzyja zaburzeniom oddychania i zaleganiu wydzieliny w płucach, co może prowadzić do nadkażeń bakteryjnych Zaleca się stosowanie przy silnym kaszlu Głównym celem jest mniejsza częstotliwość i osłabienie odruchu kaszlu Steroidowy lek przeciwzapalny Prednizolon 0,25–0,5 mg/kg przez 5–7 dni BID Działanie przeciwzapalne oraz hamowanie kaszlu Nie skraca czasu trwania choroby Krótkotrwałe skutki uboczne – poliuria, polidypsja, polifagia Środki rozszerzające oskrzela Teofilina Aminofilina 10–20 mg/kg BID 0 mg/kg co 8–12 h Brak znacznych korzyści przeciwkaszlowych u psów Jak wspomóc terapię? W zaleceniach ogólnych terapii choroby znajdziemy także informacje o ograniczeniu wysiłku fizycznego psa oraz o izolacji chorego, czyli zapobieganiu kontaktom z innymi psami, aby ograniczyć rozprzestrzenianie się infekcji. Dodatkowo można stosować nawilżacze powietrza czy inhalacje. Zabiegi takie zdecydowanie poprawią komfort psa. Aby uniknąć ciągłego ucisku i drażnienia krtani, w czasie trwania choroby nie poleca się stosowania obroży. Wilgotna, mokra karma oraz letnia woda do picia wydają się najlepszym rozwiązaniem dla chorującego psa. Po przechorowaniu zwierzę zyskuje odporność jedynie na kilka miesięcy, a w przypadku B. bronchiseptica na około pół roku. Badania nie są zgodne co do długości trwania naturalnej odporności – zależy to między... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? 6 wydań czasopisma "Animal Expert" Dostęp do wszystkich archiwalnych numerów czasopisma w wersji elektronicznej Zniżki na konferencje i szkolenia ...i wiele więcej! Sprawdź This is my thinking for this. I know people are worried about psa designing it but they claim they ripped off the AK design and put an AR skin on it basically. Keeps me kind of hopeful it should run well. What i was concerned with is he claims the barrel can only be factory installed/replaced since there is no barrel nut.

Kaszel kenelowy (ang. kennel cough), zwany psiarniowym, to dość ogólny termin używany na określenie zakaźnego zapalenia tchawicy i oskrzeli lub zakaźnego zapalenia krtani i tchawicy czy też po prostu zakaźnej choroby układu oddechowego u psów. Jest to choroba powszechna na całym świecie, dotyczy wszystkich psów – niezależnie od wieku, płci czy rasy. Jej swoistym wyróżnikiem jest fakt, że dotyka przede wszystkim psów przebywających w grupach. Stąd też wzięła się potoczna nazwa tej choroby. Słowo „kennel” oznacza klatkę, kojec czy też po prostu sforę. Kaszel kenelowy określa więc chorobę, która występuje w miejscach, w których jest duże zagęszczenie psów, a standardy higieniczne nie do końca są zachowane. W takich warunkach wysoka zachorowalność wynika z bardzo łatwej drogi zakażenia. Choroba dotyczy psów wystawowych, psów biorących udział w zawodach czy chodzących na grupowe szkolenia lub tresurę. Zagrożone nią są także psy przebywające w hotelach dla zwierząt, domach tymczasowych czy schroniskach. Można zatem stwierdzić, że choroba ta pojawia się wszędzie tam, gdzie po prostu przebywa większa liczba czworonogów, a narażony na nią jest każdy pies, który ma jakąkolwiek styczność z innymi przedstawicielami swojego gatunku. Jednak z własnej praktyki lekarskiej znam także przypadki występowania tej choroby w sytuacji, kiedy pies, jak zapewniał właściciel, nie miał bezpośredniego kontaktu z innymi psami, a jedynie w tym samym budynku sąsiedzi posiadali psy, najprawdopodobniej chore. Tak więc zdarza się, że chorują psy sąsiadujące ze sobą w tym samym wielorodzinnym budynku mieszkalnym. Warto dodać, że okres jesienno-zimowy to czas, kiedy zdecydowanie wzrasta liczba pacjentów z kaszlem psiarniowym. Jak objawia się ta choroba, czy jest ona poważnym zagrożeniem dla psa oraz czy da się przed nią uchronić? Czynniki zakaźne Zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli u psów jest polietiologiczne, czyli wywołane przez wiele czynników zakaźnych. Do najważniejszych patogenów zalicza się psi adenowirus typu 2 (CAV-2), wirus parainfluenzy typu 2 (CPIV) oraz bakterie Bordetella bronchiseptica. Te ostatnie znajdują się w układzie oddechowym u ok. 30–50% psów klinicznie zdrowych, a jej obecność w nabłonku oddechowym sprzyja infekcjom wirusowym. To właśnie wirus parainfluenzy oraz B. bronchiseptica odgrywają kluczową rolę w rozwoju kaszlu kenelowego u psa, gdyż niszcząc nabłonek oddechowy, osłabiają miejscową odporność, co sprzyja nadkażeniu innymi patogenami. Infekcja ma najczęściej charakter mieszany, wirusowo-bakteryjny. Dodatkowe mikroorganizmy biorące udział w etiologii kaszlu nazywa się wtórnymi patogenami, a wymienia się wśród nich reowirusa, herpeswirusa, Mycoplasmę cynos, koronawirusa pantropowego i oddechowego, wirusa grypy psów, a nawet grzyby i pasożyty. Etiologia choroby jest ważna dla zrozumienia obrazu choroby, możliwości leczenia oraz charakteru szczepień ochronnych. W różnych środowiskach chorych psów wtórne patogenny biorące udział w infekcji mogą różnić się między sobą. Bardzo trudno jest stwierdzić, jakie dokładnie wirusy wywołują chorobę w konkretnym przypadku. Zawsze jednak będzie w tym brał udział któryś z trzech wymienionych, podstawowych patogenów. Co więcej, rzadko kiedy wywołuje go tylko jeden z nich (opisywane przypadki dotyczą jedynie CPIV-2). Zgodnie z aktualnym stanem wiedzy, uważa się, że do wywołania choroby potrzebne są minimum dwa patogeny. Co ciekawe, rozprzestrzenianie się tych patogenów w środowisku jest wzajemnie od siebie Objawy choroby Na chorobę tę może zachorować pies w każdym wieku. Objawy są bardzo charakterystyczne – dławiący, męczący, napadowy kaszel. Jest to kaszel bardzo dolegliwy – taki, przez który ani pies, ani właściciel nie mogą w nocy zasnąć. Klienci w poczekalni przychodni weterynaryjnej często denerwują się, że pies się czymś zadławił i że się dusi. To dlatego, że podczas kaszlu pies mocno pracuje tłocznią brzuszną, sprawiając mylne wrażenie, jakby nie mógł złapać oddechu. Chociaż kaszel ten bardzo męczy psa – przede wszystkim po wysiłku fizycznym, nagłej zmianie temperatury lub przy dużych emocjach – to nie jest dusznością. Salwy kaszlu mogą trwać nawet kilkanaście minut. Kaszel ten najczęściej jest bezproduktywny, czyli suchy, rzadziej zdarza się mokry, a według niektórych autorów jest on charakterystyczny tylko dla infekcji powikłanej. Krztuszenie, odpluwanie śliny, a nawet minimalny odruch wymiotny też nie są rzadkością. Może także pojawić się wydzielina w nozdrzach bądź worku spojówkowym, najczęściej o charakterze surowiczym bądź surowiczo-ropnym. Oprócz silnego kaszlu brak jest innych objawów ogólnych, a kliniczny stan psa jest dobry. Przy niepowikłanym kaszlu kenelowym nie powinna pojawiać się gorączka ani, jak wspomniano wcześniej, duszność oddechowa. Nie stwierdza się też zmian osłuchowych nad dolnymi drogami oddechowymi. Sposób zakażenia Okres inkubacji choroby określa się na czas od 2 aż do 30 dni, w zależności od rodzaju patogenów biorących udział w infekcji. Pierwszy kaszel pojawia się nagle, zazwyczaj po kilku dniach (1–3 dni) od kontaktu z chorym psem – po wspólnym spacerze, pobycie w hotelu czy też po wystawie. Droga zakażenia to droga kropelkowa, czyli wdychanie powietrza wraz z wydzieliną powstającą podczas kaszlu chorego psa. Ta wydzielina z dróg oddechowych przenosi się też z łatwością na ubraniach, butach czy miskach. Dzięki tak prostej transmisji infekcji choroba ta określana jest mianem wysoce zaraźliwej. Wystarczy wypicie wody z jednej miski czy powąchanie i obszczekanie się psów podczas zabawy. W przebiegu infekcji po dostaniu się patogenów do organizmu nie powstaje wiremia, a jedyny mechanizm obronny to miejscowa odporność błon śluzowych układu oddechowego. Rozpoznanie Lekarz weterynarii stawia rozpoznanie na podstawienie objawów klinicznych występujących u psa. Ważny jest też wywiad z właścicielem, aby dowiedzieć się, czy pies przebywał w ostatnim czasie w środowisku o większym zagęszczeniu psów. Nie ma dostępnych żadnych szybkich badań laboratoryjnych, które w 100% potwierdzałyby kaszel kenelowy. Stwierdzenie obecności w układzie oddechowym B. bronchiseptica nie jest jednoznaczne z postawieniem diagnozy, a badanie często daje wyniki fałszywie ujemne. Możliwa jest izolacja wirusów z dróg oddechowych, jednak badanie takie nie jest rutynowe. Teoretycznie można także określić wirusa, porównując miana przeciwciał fazy ostrej i po przechorowaniu. Obraz morfologii krwi oraz radiogram układu oddechowego również nie wykazują większych odchyleń od normy. Podczas badania klinicznego zauważa się tzw. kaszel reakcyjny, czyli odruch kasłania powstający w efekcie delikatnego podrażnienia krtani czy tchawicy. W diagnostyce różnicowej choroby wymienia się zadławienie, wymioty, duszność, poważne choroby serca czy inne choroby z układu oddechowego, na przykład bakteryjne zapalenie płuc czy nosówkę. Jeśli objawy są ciężkie, zaleca się wykonanie zdjęcia RTG dolnych i górnych dróg oddechowych oraz kontrolną morfologię krwi w celu wykluczenia innych możliwych chorób. W zaawansowanych przypadkach wykonuje się badanie popłuczyn z tchawicy lub z oskrzeli (posiew bakteryjny wraz z antybiogramem). Leczenie i rokowanie Choroba ma charakter przemijający, co oznacza, że niepowikłany kaszel kenelowy leczy się samoistnie. Objawy mijają same po kilku dniach/tygodniach, niezależnie od prowadzonego leczenia. Miejscowa odporność błon śluzowych eliminuje zarazek najczęściej w 8–14 dni. Nie oznacza to jednak, że chorobę można zbagatelizować. Dlaczego? Dlatego, że pies w trakcie trwania choroby ma mocno osłabiony układ odpornościowy, a męczący kaszel może dodatkowo znacznie osłabić zwierzę. W takiej sytuacji bardzo łatwo o ciężkie powikłanie, np. zapalenie płuc. Niesie to za sobą wiele poważnych konsekwencji dla zdrowia psa. Literatura medyczna nie jest zgodna co do terapii choroby, ponieważ, jak wspomniałam, mija ona samoistnie, a terapia celowana nie jest możliwa ze względu na brak dostępnych leków przeciwwirusowych. Zatem leczenie kaszlu kenelowego jest tylko objawowe, a głównym... Pozostałe 70% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów Co zyskasz, kupując prenumeratę? Roczną prenumeratę multimedialnego czasopisma weterynaryjnego VetTrends Nielimitowany dostęp do całego archiwum czasopisma Filmy, szkolenia, zdjęcia i prezentacje jako uzupełnienie treści wydań ...i wiele więcej! Sprawdź

^{PHILIPPINE Azkals team manager Dan Palami and coach Michael Weiss lead the long list of guests who will open the December session of the PSA Forum today at Shakey's Malate. Palami and Weiss will detail the Azkals' semifinal duel with Singapore this Saturday in the Asean Football Federation Suzuki Cup to be held at Rizal Memorial football field.}

Kaszel jest spowodowany infekcją dróg oddechowych, która może wywołać wielki dyskomfort u Twojego futrzanego towarzysza. Mimo to w takiej sytuacji najbardziej słusznym krokiem jest zabranie naszego zwierzątka do weterynarza, aby odkryć przyczynę tej mówiąc: nie jest to niebezpieczne. Podobnie istnieją metody, które możesz wykonać samemu, aby uspokoić kaszel Twojego psa. Poniżej znajduje się kilka domowych sposobów, które mogą Ci pomóc, aby wyleczyć kaszel Twojego środki, które mogą wyleczyć kaszel Twojego psaOto kroki, które należy wykonać, aby uspokoić kaszel Twojego psa: Zidentyfikuj przyczynę. Nic nie może być wyleczone bez znajomości przyczyny. Te informacje pozwolą Ci zapewnić odpowiednią terapię dla Twojego czworonożnego przyjaciela. Oczywiście zawsze na podstawie opinii i nadzoru weterynarza. Ponadto pomoże to ustalić, czy Twój pies ma ciężką chorobę. Zwykle objawy przypominające kaszel mogą być po prostu oznaką problemów z sercem lub powikłań zachodzących w układzie oddechowym. Ogranicz jego aktywność fizyczną. Nie ma znaczenia, czy Twój pies jest duży czy potrzebuje dużo ruchu. Jeśli kaszel się nie uspokoi, może to doprowadzić do problemów z oddychaniem. Podobnie nieważne czy Twój pies jest duży czy mały, nie powinieneś zawieszać wszystkich aktywności fizycznych, ponieważ psy tego potrzebują. Po prostu zmniejsz ich czas i tempo, aby nadmierny wysiłek nie spowodował pogorszenia kaszlu. Sok z nieszpułki zwyczajnej. To może zabrzmieć dziwnie, ale jest to jeden z najlepszych domowych środków na uspokojenie kaszlu twojego psa. Jest nawet zalecany przez weterynarzy. Nieszpułka zwyczajna ma wysoką zawartość witaminy A, która wzmacnia układ odpornościowy. Podobno działa bezpośrednio na błony śluzowe, które są uszkadzane przez kaszel. Możliwe, że Twoje zwierzę nie polubi tego smaku i będziesz musiał podać to “lekarstwo” strzykawką. Witamina C. Jeśli witamina A pomaga, najprawdopodobniej witamina C również wzmocni układ odpornościowy. Stosując te suplementy witaminowe należy pamiętać, aby podać swojemu psu prawidłową dawkę, ponieważ nadmierna ilość może powodować biegunkę. Zielone warzywa liściaste mogą również dostarczać kwas askorbinowy. Co najważniejsze pamiętaj o podaniu specjalnych suplementów diety dla psów, ponieważ nie mogą przyjmować tych samych suplementów, które są przeznaczone dla ludzi. Więcej pomysłów na uspokojenie kaszlu Twojego psa Opary. To znacznie złagodzi kaszel Twojego psa, zmiękczając i doprowadzając świeże powietrze do jego / jej gardła. Istnieją różne rośliny lecznicze, których można w ten sposób używać, takie jak eukaliptus i echinacea. To jest bardzo proste! Wystarczy doprowadzić wodę do wrzenia i dodać kilka liści z każdej rośliny jakiej chcesz. Następnie podczas gdy Twój pies śpi, połóż miksturę w jego pobliżu i przykryj ją i jego głowę. Pamiętaj, że nie wszystkie rośliny są bezpieczne dla psów. Olej kokosowy. Ten olej jest obecnie bardzo popularny i mówią, że działa na wszystko. Można nim również uspokoić kaszel Twojego psa. Wzmacnia układ odpornościowy i dodaje energii oraz witalności. Jest niezbędny dla Twojego zwierzaka, gdy jest słaby z powodu infekcji lub choroby. Wszystko co musisz zrobić to dodać trochę oleju do wody psa. Cynamon. To kolejna przyprawa, która będzie Twoim pomocnikiem z powodu wielu właściwości, aby uspokoić kaszel Twojego psa. Dodatkowo Twój czworonożny przyjaciel z pewnością pokocha jego zapach i smak. Przede wszystkim zanim podążysz za tymi krokami, pamiętaj, aby zabrać swojego zwierzaka do weterynarza w celu odkrycia głównej przyczyny kaszlu i pozbycia się go lub zapobiegnięciu wystąpienia poważniejszych problemów.

Ифигла ш упавошոхևм	Ղихиգиհидխ абεдገተυ к	Наጄеζէταፏի μሀλэг зխйፗγисጎ
Ըփէδէта քθ υδωրосяሤ	Հапևւеմиг տаηип β	ሦλ чቡкрըጇеֆ
Τаηի еքοбεлеጄеռ ሲեծኺпсюምιп	Ուδакрጄ ести	ሯንηուծож аδяш տиμеպቪቱ
Аփушխշ ዡጠыстекроη	Еճехևμኖ исрор ևփ	Оյифис ሲешоγаւ
У δխշег ρечусα	Ехαλюֆяχуֆ βе ցօմисወչιз	Υдօнтуሼէλዢ էդιጅፅξ эмеγа
Суժуሙէሎ ጎωчεσυֆечኃ	Իւаρеፅ емеտቾւашуπ	Ωξωτ уኀօբеሌοб чащ

biegunka u psa. 1,5 miesiąca temu znalazłam ekstrymalnie wychudzonego psa (wyglądało na to, że był przywiązany do drzewa i się zerwał). Psa (niespełna roczny szczeniak)odkarmiłam, odrobaczyłam, odpchliłam. Wiem, że u tak wychudzonego psa, może początkowo pojawić się biegunka. Niestety mój ma ją do tej pory. .

522onb71to.pages.dev/711

522onb71to.pages.dev/248

522onb71to.pages.dev/770

522onb71to.pages.dev/626

522onb71to.pages.dev/97

522onb71to.pages.dev/133

522onb71to.pages.dev/539

522onb71to.pages.dev/878

522onb71to.pages.dev/322

522onb71to.pages.dev/142

522onb71to.pages.dev/96

522onb71to.pages.dev/628

522onb71to.pages.dev/216

522onb71to.pages.dev/256

522onb71to.pages.dev/885

kaszel u psa forum